Liber,  Caput

 1 Vers         |          Regis Iacobi, delectari vis. Versio sat bene facta,
 2    I,       I|      tamen mirarer, nisi me illa vis, qua ex iis tardiorem mulctavisti,
 3    I,     III|          memoria an vero occulta vis rei alterius suggessisset
 4    I,     III|      quorum fidem in Regem nulla vis tempestatis libavit. Hos
 5    I,     XIV|      Cumque accederet opulentiae vis, omnes honestatura dignitates,
 6    I,     XIV|       aestus ac veluti procellae vis ponere coepit. Nam & Archombrotus
 7    I,    XVII|         Ita sponte inclinati, si vis aliqua vehementior in eam
 8    I,    XVII|     veram & praesentem figurent. Vis autem haec vehemens vel
 9   II,       I|        in eam arcem delatum est: vis magna gemmarum; coraliorum
10   II,     VII|      consilio iumentum aut canem vis perire, nudae illius cuti
11   II,      IX|     brevibus. Cumulaverat arenam vis procellae proramque tenebat.
12   II,      IX|         Cum autem deorum placata vis vestram opem monstravit,
13   II,     XII|    inauribusve compositae, magna vis unionum & praeter unicam
14   II,    XVII|   adigitur, si annos, si saecula vis illa definit, quid miremur
15   II,    XVII|     dixit quorum iussu haec ipsa vis, quam praedicabat, inesset
16   II,    XVII|      valetudine, habitu una illa vis quae e caelo in plures simul
17   II,    XVII|     quaero, Chaldaee, utrum illa vis, quae felicem nascenti --
18   II,    XVII|  constituit, utrum, inquam, illa vis, quae hos casus illamque
19   II,    XVII|   caelesti recondetur prior illa vis, quae post multos demum
20   II,    XXII|     venire. Cinerum deinde tanta vis ab igneo iugo, ut ad multa
21  III,      IV|      plus creent, ipse existima. Vis denique quod tui cives queri
22  III,       V|          hospes, tanquam quae tu vis omnia -- & praesertim hoc
23  III,      VI|       repellerent aut, si a Rege vis fieret, non excuterentur
24  III,      VI|     illis coalesceret inveterata vis nec cives, brevissimo defuncturos
25  III,     VII|      auspicor. Isthinc rei, quam vis audire, repetenda est series.
26  III,    VIII|            diis exemplum praeire vis, quos tam anxie oras, arcanum
27  III,    VIII|     unicam gnatam, si aliter non vis at certe in servitutem tuam.~ ~
28  III,     XII|    prorsus Gelanoro ingrata mali vis erat certiora pericula differentis.
29  III,     XII|           donec alia aegritudine vis gaudendi suppressa est.
30  III,    XIII|         hilari ac iuvenili animo vis matura ingenii, & cetera
31  III,     XIV|         sustinente ad quam tanta vis impellit?~ ~5. "Nam illi
32  III,      XV|   utriusque fata obtestor, nulla vis ab hoc sacramento me absolvet.
33  III,     XXI|     fraude & scelere Selenissae, vis funesta Argenidi, & -- quod
34   IV,      II|       vultus quoque Meleandri, & vis genii mala plerumque instantia
35   IV,     III|          Non arma ferocem,~ ~Non vis ulla iuvat. Timidos fortesque
36   IV,     VII|      illius aequitatem.~ ~8. "Ea vis autem & scientia Iovis,
37   IV,     XII|         Crescentem seu praedonum vis seu potius benigniorum mens
38   IV,      XV|           Noctem quoque secundam vis eadem venti obtinuit. Orta
39   IV,     XIX|           si qua ingruisset nova vis, tarde coituros videbat.
40    V,       I|  praeterquam quod es misericors, vis liberalitatis auctorem me
41    V,       I|    omnibus vulneribus proruperat vis sanguinis) lentoque nec
42    V,      II|    providerent. Auxilii enim non vis modo sed gratia celeritate
43    V,      VI|      languentibus grata est haec vis nimii frigoris, quam & ipsa
44    V,     VII| tantundem ad reditum superest si vis Arsidam vivum aspicere."~ ~
45    V,     VII|         vitam amemus? Quam grata vis quae sicam in nostra viscera
46    V,    XIII|      forte me odisti&emdash;quid vis ultra supplicii? Regnum
47    V,      XX|      gentibus olim sparsam nulla vis, nulla aetas exstinguet."~ ~