bold = Main text
   Liber,  Caput     grey = Comment text

 1  ded             |             triumphis tua se fama per hominum ora inveheret, saepe deinde
 2  ded             |        constituant. Parum enim est in hominum memoria, si eam non vetat
 3    I,      II    |              sed qui non saeculo, non hominum moribus aestimatis, ita
 4    I,     III    |            cum paulatim discurrentium hominum fremitus tota domo percrebuit.
 5    I,     III    |         contemplatione haeserant, cum hominum fremitus coepit audiri ex
 6    I,    VIII    |            Poliarchum & in sordidorum hominum potestatem summi viri fata
 7    I,    VIII    |            Rumor inde in plures & pro hominum sorte diversis affectibus
 8    I,    XIII    |         magnitudinem patentium. Eorum hominum, ut sic dicam, maior annona
 9    I,     XIV    | cirumferebatur mulsum, cum rusticorum hominum turba ad aedium fores periculosissima
10    I,     XVI    |        expectabat, donec erumpentibus hominum studiis posset amicos Poliarchi
11    I,   XVIII    |          adeptus, paulo post eorundem hominum poenitentia excidit sceptris.
12    I,   XVIII    |             nocere. (Quid enim sic ad hominum commoda exactum ut undequaque
13    I,   XVIII    |              possunt. Reclamant vitia hominum & toties experimenta in
14   II,    VIII    |          quantum coniectura & fidorum hominum nuntiis assequor & mox isti
15   II,      IX    |              scilicet invidia fuit ne hominum genus se tam vicino immortalibus
16   II,      XI    |               ante vestibulum patebat hominum curruumque area capax, paucis
17   II,    XVII    |            promissa inflectuntur, cui hominum sua fata certo retuleris,
18   II,    XVII(49)|         demens: praesentia scire~ Fas hominum est, soli Deo praescire
19   II,    XXII    |                ceterum longe assuetam hominum illius saeculi mensuram
20  III,      IV    |          procellarum. Sed vires eorum hominum adultae sunt, & ipso tempore
21  III,       V    |          foedere esse suavia. Liberae hominum mentes sunt, nec ullis legibus
22  III,      VI    |         contingere ut vexatus malorum hominum iniuriis populus stulte
23  III,      VI    |               Referes te fidissimorum hominum delectu exarmaturum21 tantae
24  III,     VII    |             piaculum, nisi conspectum hominum Argenis defugisset; ita
25  III,   XVIII    |           audientes exortus est. Scis hominum animos ac praesertim multitudinis
26  III,     XXI    |        custodia plus quam sexcentorum hominum erant, praeter triremium
27  III,    XXII    |              multitudinem comitialium hominum (permitte sic vocari hos
28  III,   XXIII    |            nomenque Argenidis & varia hominum ferarumque simulacra induente
29   IV,      IV    |             mala, quot funera vidimus hominum per eiusmodi medicamina
30   IV,    VIII    |          Multa enim inter nos fortium hominum facta sunt, haud illis imparia
31   IV,       X    |                picturis insigne, ut19 hominum me a somno excitantium plausu,
32   IV,       X    |               religionem ferre ut hoc hominum genus sive in scaenis sive
33   IV,   XVIII    |               possident, miserorumque hominum tota interdum cum suis laribus
34   IV,   XVIII    |     intellegas ex ingenio aut scelere hominum non aestimandam esse rectitudinem
35   IV,      XX    |               tenebris.~ ~Ni redis, ô hominum praeses, iam frena remittat~ ~
36   IV,      XX    |                Quid sine te gens tota hominum? Quo funere damnas~ ~Discessu
37    V,      II    |               in Africam, cum egregia hominum manu navibusque omni ad
38    V,      II    |              fortissimus inter,~ ~Sic hominum primum, magnae tege numine
39    V,      IX    |        affectus. Nam nec poterat nisi hominum ingratissimus urgere fatale
40    V,     XII    |         rogavit quis ipsis deorum aut hominum praescripsisset hanc vitam,
41    V,    XIII    |            Hyanisbem venit. Is quippe hominum tumultu excitus nec iam
42    V,     XIV    |           tela quae in nos ex aliorum hominum contagione comparantur,
43    V,     XIV    |             sed etiam quos exuberante hominum genere fata gregatim aut
44    V,     XIV    |                inquam, vereri ne toti hominum generi desiderium veniat
45    V,    XVII    |            publice ornari aspicerent, hominum ingeniis ad lasciviam pronis