Liber,  Caput

 1    I,     XII|         dicere tempus sinebat nec Arsidae volebat committere. Qui
 2    I,    XIII|          1. Interim Archombroto & Arsidae in Timocleae hortis nondum
 3    I,    XIII|       Archombrotus seu sapientiam Arsidae eliciebat ad imbuendum animum
 4    I,     XIV|          tractabilis Archombrotus Arsidae erat negabatque deditionem
 5    I,     XIV|        Nam & Archombrotus monenti Arsidae paruit, & mitigata plebs
 6    I,     XIX|           Et hunc statim navigare Arsidae quidem placebat, sed cunctanter
 7    I,     XIX|           Et Gelanorus quidem cum Arsidae ad uxorem litteris Messanam
 8   II,     III|         abvexisse5 Poliarchum. De Arsidae fide, ô Rex, non dubitas, &
 9   II,     III|           Argenide in defensionem Arsidae quia cum salute Poliarchi
10   II,      IV|      totam arsisse. Facinus autem Arsidae ad rem Poliarchi pertinebat.
11   II,      VI|          ad Meleandrum iret super Arsidae reditu cum filia colloquentem.
12   II,      IX|          potuit. Inde Messanam ad Arsidae coniugem venit. Insana tempestas
13   II,      IX|          singultus agens litteras Arsidae tradit armillamque ostendit
14   II,      IX|           Timonides. Nec responso Arsidae dato ad Gelanorum cucurrit,
15   II,       X|        litteras nisi Gelanoro aut Arsidae non credebat.~ ~
16   II,      XX| Virtiganes dicebatur. Huic tunc & Arsidae loquens spectabat Siciliae
17  III,     XII|    perveneris, nulli salutem nisi Arsidae commissurum priusquam colloquaris
18  III,     XII|           ducentem. Et agnovit de Arsidae familia esse ac: "Utinam
19  III,     XII|         fore, se audacius admovit Arsidae. "Et ad te commodum ibam,
20  III,     XII|    Epeircten pergeret, ubi potuit Arsidae comitatum latere, flexit
21  III,     XII|      tandem, Gelanore?" "Adventum Arsidae," refert ille. "Venationem
22  III,    XIII|         datae nulli se prius quam Arsidae ac deinde Argenidi locuturum.
23  III,    XIII|     consultius quicquam fuit quam Arsidae per servulum nuntiare se
24   IV,     III|         praesidium militum ingens Arsidae datum est quod ad portum
25   IV,    VIII|           incluserant. Non deerat Arsidae animus se ipsum vindicandi,
26   IV,    VIII|            Haec nautae remigesque Arsidae memorabant. Qui cum tardius
27   IV,    VIII|        veniebat, in quam producto Arsidae dux militum occurrit, dataque
28   IV,   XIIII|         Exciderunt ad haec nomina Arsidae vires. Quem ut Gobryas attonitum
29    V,      II|  recipiebat), donec litterae quas Arsidae commiserat Argenis rursus
30    V,     III|          sollicitus. Sciebat (nam Arsidae & Nicopompo erat familiarissimus)
31    V,       V|           3. Sic locutus litteras Arsidae porrigit, in quibus fere
32    V,       V|         ipsa Gobryae classis, iam Arsidae litterae certissima ratione
33    V,       V|     concessissemus?" Monstra haec Arsidae erant omnium quae illic
34    V,      VI|   sermones in urbem pervenerant & Arsidae peritos viarum exposcenti,
35    V,     VII|           a se consumptam. Statim Arsidae suspicio sceleris incidit,
36    V,     VII|           tabellae inerant, longe Arsidae pretiosiores reliquo censu,
37    V,     VII|        est.~ ~5. "Ego, inquit, ex Arsidae amicis sum, ô Rex. Is ad
38    V,     VII|        princeps eorum strictam in Arsidae ora sicam intentans: " '
39    V,     VII|           Simul tamen in periculo Arsidae commotus dum solvit epistolam: "
40    V,     VII|          mortalis es, inquit, cui Arsidae fata commissa sunt, si strenuus
41    V,    VIII|           Regi." Inter haec verba Arsidae elapsus est praecipitatione
42    V,    VIII|          laturum. Sed ignosce tuo Arsidae. Infelicitate mea, non scelere
43    V,      XI|        Sed obsecutus est suadenti Arsidae scripsitque, ne saltem Argenidis