Liber,  Caput

 1    I,       I|         vultus, sed quae corruperat oculos fletu, sparso quoque in
 2    I,       I|            igitur alterius forma ad oculos alterius tota pervenit, &
 3    I,      IV|        ferebant. Manum igitur atque oculos attollens in caelum: "Vos,
 4    I,    VIII|     promissae artis memor, deiectos oculos in Timonidem vix attollens,
 5    I,    VIII|          amicis Lycogenis, frontem, oculos, verba adnotaturi. Obfirmato
 6    I,       X|             dispensabat supercilia, oculos, nutum ut & populus humanitate
 7    I,       X|            signa notasse; inquietos oculos & saepe reprehensos ab errore;
 8    I,     XIV|            Poliarchum? Frontem, os, oculos hospitis, quem male vinculis
 9    I,      XV|           omen, Rex, quod reus tuos oculos primum subeo. Summum votorum
10    I,   XVIII|         cogeretur. Praeterea omnium oculos & maxime Nicopompi in se
11    I,      XX|             furore augustior graves oculos huc & illuc ferebat, cum
12    I,      XX|       fatidici habent. Vultus atque oculos, ubi furori indulsisset
13    I,      XX|           Et in illam quidem omnium oculos stupor defixerat. Sed praecipua
14   II,      VI|       frontem virginis vidisti? Non oculos? Cum venisti, non tota exsiliit?
15   II,       X|             intuebantur, videbatque oculos miserorum Poliarchus sibi
16   II,      XI|            cum venisses, oblectabat oculos alia loci forma prospectusque
17   II,      XI|       templorum fastigia elatae. Si oculos longius mitteres, mons Atlas,
18   II,    XVII|            disciplina, quove numine oculos posset in futurarum rerum
19   II,     XIX|    inquietae mentis aestu stupentes oculos mittit in pelagus. Sed nebulae,
20   II,      XX|       constantiori maiestate omnium oculos & studia trahebat. Primi
21  III,     VII|             dicens vultuque demisso oculos tollens breviter risit.~ ~
22  III,      IX|      Confusa videbatur & verecundia oculos in humum traxerat ac: " '
23  III,      IX|            eius lineamenta mentem & oculos ducens. Ego coram ceteris
24  III,     XIV|             non restituunt principi oculos quibus ipse suam sortem &
25  III,     XIV|             rediisset, una alterius oculos fugere posset. Nam & Selenissa
26  III,     XVI| candidissimos vultus errante torvos oculos strinxit, caputque & arma
27  III,     XXV|          linquente corde, hebescere oculos & caput errare. At Radirobanes
28   IV,     III|         quod flexa cervice supremos oculos versans sanguinem & animam
29   IV,      IV|            Eurymede saepe frontem & oculos mutabat nunc quodam assensu,
30   IV,     VII|           vestibulo manabat: eo ter oculos manusque ablueret; togam
31   IV,      IX|               pietatem rapti illius oculos atque gestus dulcissima
32   IV,    XIII|           tum vere, tum illudente24 oculos pietate plurima ex vultu
33   IV,     XIX|   regentibus, cum ingens & paene in oculos fulgur impactum adeo eorum
34   IV,     XXI|     contumeliosissima cera legentis oculos implevit. Non enim Argenidi,
35    V,       I|            gratiori horrore nostros oculos perfundentem. Veni ad deorum
36    V,     VII|             deinde in ultimam ceram oculos flexit ubi solet dies exaratae
37    V,      IX|            veneratus, circum deinde oculos tulit in populum, plausuque &
38    V,     XII|        assuetos caelestibus motibus oculos non bene durare in pompae
39    V,    XIII|           peteret sparsos per omnia oculos iniecit in Aneroëstum. Percurrit
40    V,     XVI|          filiae colloquentem omnium oculos avidissima in eum expectatio
41    V,    XVII|          non deerant salutando, non oculos atque manus ferendo ad populum,
42    V,   XVIII|             in Archombrotum mittere oculos, repetere deinde epistolam,