Liber,  Caput

 1    I,      XI|        victorem evasisse. Riderique a militibus foedissime querentes, quod
 2    I,      XV|            irato malediceret ludicris militibus: excitatisque eorum praecipuis
 3    I,      XV|       Archombrotum late stipantes. Et militibus qui in statione erant quid
 4    I,      XX|               assuetis custodiae suae militibus, concessit ad regiam. Arsidasque
 5   II,    VIII|             itaque Archombrotus decem militibus assumpsit iisque Hispanis,
 6   II,     XIX|             Quo permisso plus pavoris militibus Meleandri quam auxilii fuit,
 7   II,      XX|             respondit, nec quicquam a militibus timendum, qui fuissent sub
 8   II,     XXI|               surgentibus. Hinc eorum militibus spes acrior subiiciebatur,
 9   II,     XXI|             castrorum ferebatur, nunc militibus, nunc Praefectis spem &
10   II,     XXI|       occupanti, cum quadraginta fere militibus & amicis aliquot erupit,
11   II,    XXII|          pericula absint. A Lycogenis militibus obsidebatur. Sed, ut audis
12  III,       I|              1. Cum in castra iam pro militibus laxa perturbatus Lycogenes
13  III,       I|           Lycogenem illarum stationum militibus, nudum latus subito occupaturi
14  III,       I|               planities & explicandis militibus apta erat. Illic ergo Menocritus
15  III,     XII|         patriam navigare collectisque militibus Siciliam nihil iam dissimulata
16  III,    XXIV|          obnoxiae. Tabulatum nautis & militibus plenum, ac si triumpho vel
17   IV,      IV|             numquam tantum tribuisset militibus, ut non modo in usu eorum
18   IV,      IV|               fama & audaciae ingenio militibus carus? Mitte inanes spes.
19   IV,      IV|               Nescis quippe quam male militibus ceteroque populo conveniat.
20   IV,    VIII|               si a legitimi exercitus militibus capiebantur, parum damni
21   IV,       X|             deûm fuit, quod tantopere militibus puer placuit. Abvexêre iam
22   IV,      XI|             inquietas imagines ducta, militibus significo me ad Reginam
23   IV,      XI|              retexit.~ ~5. "Tandemque militibus post promissa & gratias
24   IV,      XI|      laeteretur, in secretum secedit. Militibus autem praemia cum fide persolvimus,
25   IV,    XIII|            omnibus laetitia esset, se militibus quidem donativum promittere;
26   IV,    XIII|              haerere. Sed quid mentis militibus populoque Commindorige caeso
27   IV,     XVI|               refecit, ut non tam cum militibus Poliarchum quam praesides
28   IV,     XIX|             quamquam id tempus egebat militibus, relicti sunt tamen eo die
29   IV,     XIX|         castra cum ceteris processit, militibus ex imperio Gelanori iam
30   IV,     XIX|          virium experimentum turbatis militibus mentem eripuit. Advenisse
31   IV,     XIX|           unum simularet de Poliarchi militibus esse. Multum ad fraudem
32   IV,     XIX|            Sed quo deinde succederet? Militibus omnibus hospitia aut tentoria
33   IV,      XX|           Interim Poliarchus, divisis militibus qui in urbe pernoctarent
34   IV,    XXII|              recipi. Nunquam alacrior militibus visus convenientibus verbis
35   IV,    XXII|     permoverant. Nec segnior acuendis militibus Radirobanes multos sibi
36   IV,    XXII|         properarent eripere?~ ~6. Sic militibus ducibusque discussis redeunt
37    V,       I| pulcherrimoque spectaculo circumfusus militibus, opima spolia gestans, ad
38    V,      IX|            ventis ac remis agebantur, militibus, qui se ad bellum venire
39    V,       X|               velit." Extemplo mutata militibus imperia sunt & urbem tam
40    V,     XIV|       servatam, discessuris Poliarchi militibus numeravit viritim donativum.
41    V,     XVI|               Gelanore. Neque me sine militibus putabo quamdiu Regis amici
42    V,      XX|             furerent. Tu in acie meis militibus praeivisti ad victoriam