Liber,  Caput

 1  ded         |            deberes. Nam eo sublato motus sensim exarsêre in Gallicis
 2    I,     III|          alterius suggessisset hos motus, nonnulla de Lycogene disputavit
 3    I,       V|           Cuius veneratione illico motus, timuit ne pro tantae spei
 4    I,     XIV|        perituri.~ ~3. Publici vero motus origo haec erat. Mulier
 5    I,      XX|      errabat.~ ~7. Inter hos animi motus decantata ter carmina publicae
 6    I,      XX|            Argenidis vultu crebros motus notavisset, submissus ad
 7    I,      XX|        Furentis species erat, quae motus deorum nondum animo bene
 8   II,      XV|     ignarus quantos animo virginis motus hoc nuntio cieret. Illa
 9   II,      XV|     perlecta Rex novitate infamiae motus cum accersito Cleobulo atque
10   II,    XVII|            haec humana ad astrorum motus regi, nec alias esse Parcas
11   II,    XVII|         quies, quam astrorum nulli motus potuissent convellere. Sic
12   II,   XVIII|   Gelanorus inexpectata acerbitate motus vix tenuit iram. Memor tamen
13  III,      IV|    assuescatque populus vereri hos motus & pati. Ita sibi ipsis &
14  III,      IV|           cogitat, simul excit hos motus. An omnes habebo mea rigiditate
15  III,      VI|        quis omnino in nostra gente motus, nisi his claustris erumpens
16  III,      VI|          terrerent. Qui tunc in ea motus, quibus nunquam graviores
17  III,     XII|    acerbissimae rei. Maior erat is motus affectibus quibus nomen
18  III,     XIV|      Dunalbius publicae rei studio motus: "Ita vero improvidi cives,
19  III,     XIV|            explorare intimos Regum motus, quo eos natura, quo cupiditas
20  III,    XVII|            repente per praecipites motus abriperent. Theocrine, proelio
21  III,   XVIII|          putas inter hos errantium motus risu furtivo mecum Argenidem
22  III,   XVIII|            adulatione sive insania motus: " 'Quae autem illa species,
23   IV,      II|            subito revocavit ut hic motus potius videretur innocentiae
24   IV,     III|  iuvantibus tenebris liberos animi motus ad carmen, ita Sardos tempestatibus
25   IV,      IV|        nova inveniet. Civiles enim motus aut ambitu & coniuratione
26   IV,      IV|          in populum cadere possunt motus valebunt in istos, sed eo
27   IV,      IV|       natura seu virtute abominari motus, fortemque in vitia numquam
28   IV,      IV|            usu. Hac manu & subitos motus opprimi posse dicebant7, &
29   IV,    XIII|         Quippe Commindorix sub hos motus urbem intravit aliquid insolens
30   IV,     XVI|         compleverant. Causa subiti motus fuerat visus procul in mari
31    V,       I|          rem tegi mandavit, ne qui motus in suis aut hostium castris
32    V,     III| crescentibus causis in necessarios motus exaestuent. "Pone denique,
33    V,      VI|            non misericordia tantum motus sed & metu, ne huic sponte
34    V,      IX|            iuxta seditionem ubique motus increverat.~ ~5. Regina
35    V,      IX|           stragem concitat. Qui hi motus fuêre? Qui oculi quibus
36    V,      XV|            discesserant ab Africa. Motus rei novitate Meleander praecipuum
37    V,      XV|             ut certior, ita acrior motus principum mentes egit. Nam
38    V,     XVI|         Archombrotum? Num ipsa hos motus excivisset a Gallia? Litterae
39    V,     XVI|            Has enim ad omnes Regis motus circumagebat, si quid Argenis
40    V,     XVI|         Poliarchum.~ ~5. Inter hos motus relatum est Regi naves Archombroti
41    V,    XVII|         cuius virtute omnes ipsius motus, omnes nutus placebant.