Liber,  Caput

 1 Vita         |        illius aetatis opus vertere iussit, sed illa versio apud typographum
 2    I,       I|            exsiliit & duceret ergo iussit. Servi omnino duo erant.
 3    I,      II|          est deam. Nam & in nummis iussit noctuam effingi, & seu diis
 4    I,     XII|          naturam accedentis, pilos iussit apud se asservari. Si placet,
 5    I,     XIV|   benignitate Timoclea totos utres iussit in medium proferri prodigique
 6    I,     XVI|        vultum & errorem deponerent iussit: qui ad Regem erat adductus,
 7    I,    XVII|     solutum metu abire Heraleontem iussit; causatus sat nugarum rebus
 8    I,      XX|  concedebat. Regi tamen renuntiari iussit peracta quae pertinebant
 9   II,     III|    prudentiae Rex Cleobulum dicere iussit.~ ~2. Et ille: "Strenue,
10   II,     VII|   suspectum non habuit. Ire igitur iussit & Regi renuntiare esse omnia
11   II,      IX|       quaeris?" Gelanorus deponere iussit hos metus: vivere servatum
12   II,       X|      provolutos in vincula coniici iussit. Et inter gratulationem
13   II,     XIX|              virtute ferventem Rex iussit digniora discrimina expectare.
14  III,       I|    discrimine. Ergo ultima ausurus iussit Archombroto nuntiari se
15  III,    XVII|          Rex quoque advocari illam iussit, & quia monebamus duos ex
16  III,    XVII|        domo distribui exploratores iussit qui repertos adducerent.
17  III,     XXI|         suos artifices Radirobanes iussit & triremem reparare propemodum
18  III,    XXII| confluentibus ad natalem Argenidis iussit, solam iudiciorum ordinationem
19  III,   XXIII|        veste occulens venire illos iussit. Illi fidibus pedes regentibus
20   IV,      II|      suspendit. Rex intromitti eum iussit cumque ille litteras traderet,
21   IV,     III|       codicillos ferat ad dominum. Iussit Rex eos ad se properanter
22   IV,     III|         prohiberi multitudinem Rex iussit. Sepultumque deinde cadaver
23   IV,     III|          pugnam instare existimans iussit accingi classiarios suos
24   IV,     VII|         variis adolescere succis~ ~Iussit, & aethereos ramis infudit
25   IV,      XI|            maius suspicata milites iussit admitti. At vero ubi cum
26   IV,    XIII|         manu repulsum, ponere tela iussit & ad Regem quem in solio
27   IV,     XVI|      Reginae & Populo Mauro bellum iussit, ob eam rem ego Rexque &
28   IV,   XVIII|            leges? Quis populus ita iussit? Unde origo discriminis?
29   IV,   XVIII|  Praecipuos suae Lixae magistratus iussit acciri, breviterque memorato
30   IV,     XIX|            timendam, revocari suos iussit, satis egisse visus quod
31   IV,     XIX|  servaverant maria, adesse exermes iussit quotquot ex Gallis a classe
32   IV,      XX|            castris sibi praetorium iussit statui, ad omnes fortunae
33   IV,      XX|      Regina deligi ingenuum puerum iussit, qui Saturno immolaretur.
34   IV,    XXII|      iniurias exercitum in ordines iussit ire, praemonita Hyanisbe
35   IV,    XXII|          equites Gallos procurrere iussit spatiumque funditoribus
36    V,       I|  Poliarchus venire & dicere statim iussit in ipso regiae vestibulo,
37    V,     VII|         intuitus tandem me propius iussit accedere &: " 'Vide, inquit,
38    V,     XII|         abnuens eum salvere quoque iussit.~ ~7. Sic tunc quidem discessum
39    V,    XVII|        venientibus solatia convehi iussit. Quae autem in suppellectili
40    V,      XX|         vocasset, sibi & Poliarcho iussit eiusdem carminis exemplaria