Liber,  Caput

 1    I,      IV|          tremens, non ut conscio metu, sed indignatione periculi,
 2    I,       V|  discrimine. Gelanorus fidissimo metu in domini periculo turbatus
 3    I,    VIII|    potior fuit praesentium rerum metu. Vaticinanti similis stetit,
 4    I,     XII|       familiaris tuus in illorum metu versatus divinis vultibus
 5    I,     XIV|           Timoclea quidem subito metu contabuit. Archombrotus
 6    I,      XV|          ut tamen nondum excusso metu subinde cogeret iurare Arsidam
 7    I,    XVII|          illuderet. Ergo solutum metu abire Heraleontem iussit;
 8    I,   XVIII|          aemulatione & dedecoris metu utilissima quaeque reipublicae
 9    I,      XX|          sacra procuraturum. Ita metu soluta videbo Poliarchum,
10    I,      XX|       altior sensus, aut spe vel metu sagacior erat, ulterius
11   II,      II|      auxilium, sive intempestivo metu sibi cavebant sive subiti
12   II,      IX|          Quo viso Arsidas subito metu praesagia cladis hausit &
13   II,      XV|     calcare ruinas,~ ~Insanasque metu trepide transmittere noctes.~ ~
14   II,    XVII|  consultorum animis, aut inutili metu suspendit incautos.~ ~12. "
15   II,     XIX|       Meleander iam intepescente metu admisit in conspectum. At
16   II,     XXI|     audiri frenderet dissimulato metu: "Meleandro, inquit, parendum,
17   II,    XXII|        Cyclopis, non sine aliquo metu narrantium. Ab Elide alter
18  III,       I|        tabernaculis erant subito metu attoniti surgunt ad arma.
19  III,      VI|         immerentum exsatient. Eo metu multis tuorum senatorum
20  III,    VIII|    genitus at impari matre. Ille metu turbulento: " ' "Differte
21   IV,       I|     conficias tanti tui periculi metu. Classis tua te melius excipiet.
22   IV,     III|       revehebat. Is adhuc plenus metu quae ab Eurymede acceperat
23   IV,      IX|         Alii rustico vel puerili metu diffugiunt aut timide pectore
24   IV,    XIII|         partum esse. Sed hostium metu cum natus est esse celatum
25   IV,   XIIII|          vix poterat) sponte aut metu consenserint. Quia nox provecta
26   IV,   XIIII|     etiam erraturum Arsidam vano metu audebat ominari.~ ~
27   IV,    XVII|       Africam navigare, acerrimo metu cohorruit ne rapta aut tradita
28   IV,    XVII| adornaret, non quasi Radirobanis metu suive discessus mentione
29   IV,     XIX|         totius agminis equis uno metu frementibus exarsit in amentiae
30   IV,     XIX|    effugisset captivitatem, novo metu excitabatur, timebatque
31    V,       V|  quamquam & ipse non intactus eo metu, tamen multa congessit quibus
32    V,       V|     ingerere. Ne iniusto denique metu crudeles nobis simus; respice
33    V,      VI|  misericordia tantum motus sed & metu, ne huic sponte mortem crederetur
34    V,      VI|     sarcinam & ceteris pietate & metu occupatis sese domo proripuit.~ ~
35    V,       X|       Haec confuso cum maiestate metu simul imperans & trepida
36    V,     XIV|    obsequuntur, illius opinionis metu haud pauci assuescunt peccare,
37    V,    XVII|       memoriam animos aut subito metu aut laetitia pulsabant.