Liber,  Caput

 1  ded         |            momentoque composuisti patriam pene eversam. Sed ut crebrioribus
 2    I,      II|         quod amore virtutis extra patriam trahebatur.~ ~3. At ille
 3    I,       X|         in Isthmicis, coronaverat patriam oleastro & apio. In paucis
 4    I,      XV|         pervenire. Hoc consilio & patriam reliqui & Siciliam, tanquam
 5   II,       V|            ut -- -- tanquam aliam patriam aliumque populum facerent -- --
 6   II,       V|    quoties suis iniuriis Regem ac patriam lacessent. At si seditionibus,
 7   II,      IX|        fortuna: "Rhegium, inquit, patriam habeo; censum ex nautica
 8   II,      IX|      Galliam ergo petere statuit, patriam, ut arbitror, suam, illinc
 9   II,     XII|      dividam, ne illis reditus in patriam mendicitate deformis sit."
10   II,   XVIII|       Siciliae statum nuntiare in patriam, cogi inde milites, traduci
11  III,      VI|       populus stulte in Regem aut patriam suos dolores vindicet. Velut
12  III,    VIII|        Rhodani ostiis solvebat in patriam, cum vectores omnes ac nautas
13  III,      XI|           aut quando soluturus in patriam?" "Mitte has spes," inquit
14  III,     XII|      belli licentia. Praestare in patriam navigare collectisque militibus
15  III,     XII|      Siciliae litora viam esse ad patriam. Ego autem ut insalutata
16  III,    XIII|     publicum: navigandum prius in patriam ad recipiendum cultum in
17  III,      XV|        Siciliam negabat, irent in patriam Poliarchi; ultro redire
18  III,    XVII|           narravit. Credo genus & patriam referebat, obtestatusque
19  III,    XXII|       melioribus studiis ornarent patriam: disciplinas & artes aut
20   IV,     III| componerent. Militum quoque voces patriam appellantium adhuc absentem
21   IV,       V|    conditiones placent, scribe in patriam. Nam te ipsum non nunc mari
22   IV,    XVII|          dixit brevi rediturum in patriam. Sed ubi secreta fuit cum
23   IV,    XVII|          amori indulgens matrem & patriam sines turbulentissimi Radirobanis
24   IV,    XVII|           Argenide recessisset in patriam. Nec distulit quaestionem &: "
25    V,       I|       monimentum diis Gallicis in patriam transmittis, scias nihil
26    V,      II|          Arsida. Sed cur nobis in patriam te comitem non praebes?
27    V,     III|           terrarum inspirarent in patriam. Erat expertus, cum illi
28    V,      IV|    invitari, respondit sanctiorem patriam & cui plus deberet illam
29    V,      IX|          indignatus illi hosti se patriam atque matrem debere. Erubescebat
30    V,       X|        apud nos nati hanc domum & patriam servatis. Si quicquam Regi
31    V,      XI|  optimatum ac militum. Sic miseri patriam exhaurientes Archombroto
32    V,      XI|       civilibus odiis concedit ut patriam everti sibique alienum iugum
33    V,     XIV|     tandem deos experiri. Nam cur patriam amarem, tot meorum sanguine
34    V,      XV|        reditum sibi prohibebat in patriam. Certe enim futura illic
35    V,     XVI|       navigaverant festinantes in patriam flagitaverunt quidem illico
36    V,     XIX|         obstaret, se navigasse in patriam. Et illic, ne promisso tempore