Liber,  Caput

 1    I,     III|       tumulis publici ignes, quos nefas accendi, nisi regio iussu &
 2    I,     III|        his ignibus semel accensis nefas est ullam ex Sicilia navem
 3    I,     III|     Olympum,~ ~Illi acres subiêre nefas, humilemque per Ossam~ ~
 4    I,    VIII|     saecula fama~ ~Hoc monstrante nefas. Tene ergo lacessere flammae,~ ~
 5    I,       X|         enim post tantae audaciae nefas, nisi vi & ingratiis rediturum?
 6    I,    XIII|        specimen maiestatis omitti nefas ducunt. Tantum auri profundi,
 7    I,     XIV|         auctor sis. Hunc externum nefas est violari. Quod si adeo
 8    I,     XIV|       incondito tumultu (quod dii nefas averterent) indigne pereunti?~ ~
 9    I,      XV|         Sed si tristia afferebat, nefas erat scire Argenidem. Itaque
10    I,      XX|        intus mitti sanguinem erat nefas. Postquam victimis iam subiecta
11    I,      XX|              Si placet hoc audere nefas, si bella movemus~ ~Caelitibus,
12   II,      IV|      crevit,~ ~Seu superi iussêre nefas; quid longa moramur~ ~Supplicia?
13   II,      XI|          magistratuum praecipuis, nefas domum intrare.~ ~5. Pauci
14   II,      XV|         sexumque minorem~ ~(Turpe nefas belli) dominos perferre
15   II,     XVI|            Et quoniam rebellionis nefas instar morbi pervagabatur
16   II,      XX|         Rege & Argenide non amari nefas esset. Ergo dum ceteri Radirobanis
17  III,       I|         an domesticum proditionis nefas? Multi arma, fugam plures
18  III,    VIII|          ignotum Gallicis moribus nefas) utrumque adortus est, sed
19  III,    VIII|          medicos exspiravit. Proh nefas! Sustinuit adesse morienti
20  III,      IX|        cui eram addicta & ad quam nefas erat praeter assuetas ullam
21  III,   XVIII|   contigisset, aut sauciam aut -- nefas! -- interemptam potuisse
22  III,    XXII|    iudicium esto. Aliter exordiri nefas sit, sive in minoribus iudiciis
23   IV,     III| benevolentiae fastidium est! Proh nefas! Quem audebo contueri? Ad
24   IV,     III|       luminibus torvam: "Quod hoc nefas, ô matrona? Cur te tuosque
25   IV,     III|              Huic tumulo pacemque nefas stimulosque precari.~ ~Dic
26   IV,     VII|            Queis fixum stat corde nefas, aut vulnere diro~ ~Livor
27   IV,     XIX|        quod tristissimum bellorum nefas est, non ex offensa vel
28    V,      II|          Gallorum armis posse hoc nefas praeverti. Properet in Siciliam
29    V,     VII|           Regem Poliarchum habeo, nefas esse hic sisti meo casu.
30    V,     VII|    Radirobanis impiam mentem, qui nefas non habuerat pudicissimae
31    V,      IX|            Me miseram! Quam paene nefas vidi? Sed non quaero odii
32    V,       X|    praesidio regiam. Praeter tuos nefas erit armatum hic conspici.
33    V,       X|            habita sibi fides quam nefas ducebat violare. Adhuc sui
34    V,    XVII|       Regem, sive suberat aliquod nefas, saltem magnifice periturus.
35    V,     XIX|         munimentis arcis inclusam nefas erat a viris tunc conspici.
36    V,     XIX|          perierunt. Arculam (proh nefas!) rapuerant peiratae. Sed