Liber,  Caput

 1   II,      XI|           salvum esse, dum fero ad Reginam necessaria quae ex me intellegat."
 2   II,      XI|           ad recuperatum thesaurum Reginam descendere. Ergo omnes ad
 3   II,      XI|          complexa se denuo vivere, Reginam rursus esse proclamabat.
 4   II,      XI|            lecticae, ut potuerunt, Reginam secutae stabant in ripa,
 5   II,     XII|            praegnantem reliquerat. Reginam paulo post virilis sexus
 6   II,     XII|      decere. Referrent tot dona ad Reginam simulque excusationem &
 7   II,    XIII|      posterum diem iter terruitque Reginam, haud secus quam si ipsi
 8   II,    XIII|            medicos suos. Et secuti Reginam optimates anxios vultus
 9  III,       V|           non abhorrens. Anum enim Reginam & rugis obsitam referebat.
10   IV,      IX|      adhibuit quibus is sciret vel Reginam eam esse vel matrem. Sed
11   IV,      IX|    tumultuario aut brevi conspectu Reginam expleturus."~ ~
12   IV,       X| persequendi; denique an deferri ad Reginam haec clades deberet. Sed
13   IV,       X|     raptimque edocuit nihil se aut Reginam ad luctum aut diligentiam
14   IV,       X|         ulterius quaereretur. Ergo Reginam hoc quoque tunc facinus
15   IV,       X|            hunc si datis, tamen ad Reginam perveniet, Commindorige
16   IV,       X|            mea opera intromitti ad Reginam. At ego non id tantum in
17   IV,      XI|          militibus significo me ad Reginam ire illis aditum impetraturum.
18   IV,      XI|     hilaritas. In22 hoc habitu cum Reginam salutassem, paululum fallere
19   IV,      XI|         compellantem: " ' "Vade ad Reginam, Gobrya. Nuntiabis me ad
20   IV,      XI|        paulo post introducendos ad Reginam. Ad quam interim redeo teneoque
21   IV,     XVI|         imprudentes, vade prior ad Reginam; qui me casus egerint mone;
22   IV,     XVI|             denique a Poliarcho ad Reginam nuntium advenire. Forte
23   IV,     XVI|       egressus perductusque est ad Reginam, quam belli praesentis opinione
24   IV,     XVI| arcessendus.~ ~6. Servuli autem ad Reginam mittendi causa haec fuerat.
25   IV,    XVII|    laudibus suis, tam submissus in Reginam, tam concinna modestia se
26   IV,    XVII|            gloriae tuae tribue, ne Reginam & iniuriis petitam videaris
27    V,       I|          tumuerant. Adhuc tamen ne Reginam & milites terreret, in dissimulatione
28    V,       I|        diffidentes, vertebantur ad Reginam, at illa abnuebat usurpare
29    V,       I|           proximis, posset. Cumque Reginam vidit: "Numquid, Domina,
30    V,      IX|    ferebatur. Coibant optimates ad Reginam, ambiebantque mitti ad principem.
31    V,      IX|     nuntiaverant, si ipsi vacaret, Reginam cum filio adfuturam. Is
32    V,      IX|          suorum praecipuis duos ad Reginam & filium legat. Avidissime
33    V,       X|       praecipitatione peccaret aut Reginam laederet adhuc immeritam,
34    V,       X|         comitatu secundusve alteri Reginam aditurus. Sed illi mature
35    V,       X|         deludi existimans omittere Reginam aut orationem obscuram aut