Liber,  Caput

 1    I,      II| parcebat contentus vicisse sive noctem & insidias verebatur. Forsan &
 2    I,       V|        id vero consilium in eam noctem probari sibi dixit: neque
 3    I,       V|   fraudes scelerent, non turpia noctem~ ~Furta, nec attonita radians
 4    I,     XIV|  ducebant pervigilio simillimam noctem; nisi cum temulentis somnus
 5    I,      XV|      familia evigilassent. Illa noctem turbulentis cogitationibus
 6   II,    VIII|       foedo squallentem carcere noctem?~ ~Redde viros. Non Sidoniae
 7   II,     XII| pollicitus ad parandum in illam noctem lembum dimissus est. Et
 8  III,       I|    erigeretur, sisti non posse; noctem si suis ad cogitandum dedisset,
 9  III,       I|    incautos & (in partibus esse noctem) illatos tumultus geminaturum.
10  III,       V| Melander. A quo Radirobanes sub noctem digressus Selenissae filium
11  III,    VIII|       matrem, cumque frater sub noctem aegrotaret, timide quid
12  III,    VIII|         nam, ut scitis, in hanc noctem apparatur) tu veluti oestro
13  III,      XI|  conveneratque inter eos ut sub noctem per posticum duceretur ad
14  III,     XII|      veste tradit, iubetque sub noctem Epeircten intrare & monere
15  III,     XIV|        sopore se fingeret.~ ~8. Noctem illam Selenissa & Argenis (
16  III,      XV|         plures quam quinque sub noctem ipsa astra abeunti praestitura.
17  III,     XVI|        in ipsius imagine anxiam noctem duxi. Nam heri iniquo numero,
18  III,     XVI|        invalidi fugerent, nihil noctem, nihil insidias verita extra
19  III,   XVIII|      primum sumus? Fulgebat per noctem candidissimus ignis, quem
20  III,    XVIX|  admonui ut in eundem locum sub noctem se referret. Quid moror?
21  III,     XXI|           suspicione averteret, noctem quoque, quae Argenidis natalem
22  III,    XXIV| comitate explicuit. Quattuor ad noctem horae restabant cum remotis
23  III,    XXIV|     litus deducti sunt? Cur hic noctem rogantur expectare?" Subito
24   IV,       I|       cetera sensu ut nec ruere noctem sentiret. Ausus tandem Virtiganes
25   IV,     III| desierunt. Nam & nebulae primam noctem densaverant. Ne tamen is
26   IV,    VIII|    humanissima non amplius unam noctem morari propemodum rogatus.
27   IV,     XII|    Ceterum nemini ipsa in illam noctem communicavit consilium,
28   IV,      XV|   circumstantis mortis imagine. Noctem quoque secundam vis eadem
29   IV,      XV|     Gobryae classe aberat intra noctem receperunt. Ita, ut in malis
30   IV,   XVIII|       coronaverant, adeo ut sub noctem Gelanorus, cui credita erant
31   IV,   XVIII|  attonitam rumpant cava tympana noctem.~ ~Venit iô numen. Nimius
32   IV,     XIX|         veluti ad intempestivam noctem plerique horrescerent. Fulminum
33    V,       I|   tumultu ullove negotio in eam noctem sollicitari. Neque tamen
34    V,      II|         exegêre in inopi litore noctem, quo post tempestatem successerant,
35    V,       X|      cenavit. Satis enim in eam noctem quaesitum videbatur. Postero