bold = Main text
   Liber,  Caput     grey = Comment text

 1    I,      II    |       populi iniurias proclamabat diutius ferri non posse, & publicis
 2    I,      IV    |        circumstant intrantem. Nec diutius poterant dubitare, & interrogare
 3    I,       V    |   Capitulum V~ ~1. Illic vero non diutius gemitus tenens deflebat
 4    I,      VI(15)|        rixis regiam suam implent. Diutius quidem sed non denique tutius
 5    I,      VI    |  voluerunt aptatum, si quem forte diutius latere sua fortuna coëgisset.
 6    I,    VIII    |      Timocleam erat. Arsidas, cui diutius vacabat, lento gradu in
 7    I,      IX    |           gemitibus victa. Cumque diutius coactae frontis scenam non
 8    I,       X    |    arbitros consiliorum habueram, diutius sua studia non pressere.
 9    I,       X    |           Siciliae.'~ ~7. "Cum me diutius confusa flagitatione lacesserent,
10    I,      XV    |      periimus?" Non tulit Arsidas diutius anum ambigere, & vero Poliarchum
11    I,     XIX    |          permitte. Certum est non diutius ferre hunc situm." Ille
12   II,    VIII    |         consuetudinis virum illuc diutius morabantur) citatis haud
13   II,      IX    |          vicino immortalibus viro diutius iactaret."~ ~5. At Timonides
14   II,     XIV    |          Forte pudebit eas partes diutius agere in scena huius vitae,
15   II,      XV    | Hieroleander litasset, Nicopompum diutius cum Antenorio haesurum reliquit
16   II,   XVIII    |      Certus erat Lycogenes non se diutius imperaturum quam illi insanirent.
17   II,     XIX    |    Diffisusque Meleander obtineri diutius locum posse, prima vigilia
18   II,      XX    |    invenient. Ceterum ne Lycogeni diutius sit impune, si placet, in
19  III,       I    |         certamen.~ ~6. Iamque non diutius sustinebat Meleander abesse
20  III,      VI    |      damna misere obstinati illas diutius servamus, aut in quos denique
21  III,    VIII    |      funus, causamque fingebat ne diutius in extincti pueri aspectu
22  III,      XV    |          periculis omittunt.~ ~6. Diutius haesêre in alio: ut, quando
23  III,    XVII    |      Meleander. Ceterum morari se diutius posse negabat ne Regi suspecta
24  III,    XVII    |       nomen Poliarcho, neque vero diutius victurum quam placeret Argenidi.
25  III,    XVIX    |          in statu privato futurum diutius quam suus in Argenidem amor
26  III,      XX    |   effrenatius solvere coepit, quo diutius vires dissimulatione collegerant.
27  III,   XXIII    |          opulentissimus Pluto non diutius sui imperii vires despexit.
28   IV,       I    |      sacraveras, quae cum amatore diutius fuit, quae denique patrem
29   IV,      IX    |          ex composito premebam ut diutius lepidissima contemplatione
30   IV,       X    |         monstravit, in eo sermone diutius haerens, ut aliquid rogaretur
31   IV,      XV    |          illas arietaverant laxa, diutius navigationem ferebant. Aegerrimum
32   IV,    XVII    |           5. At Regina non morata diutius quam dum a vestibulo Poliarchum
33    V,       V    |          ignaro. Ergo ne aut ipse diutius aut Praefectus erraret,
34    V,       V    |        terram deduxit, non tenuit diutius laetitiam Arsidas, sed vultu
35    V,    VIII    |  utriusque in Phorbantis facinore diutius versari. Itaque semotum