Liber,  Caput

 1    I,       I|        virgulta praecipitabam tuo periculo conterrita, cum obversantibus
 2    I,       V|         abire, ut ambo defungamur periculo, nec aut tu tanquam nocens
 3    I,       V|          fidissimo metu in domini periculo turbatus censebat debere
 4    I,    XIII|     impetu doceret sine scelere & periculo contumeliose haberi non
 5    I,     XIV|   deliquisset rogare in praesenti periculo. Tantum iuvenili fervore
 6    I,      XV|     Poliarchus, simulque de amici periculo anxius, petiit sibi Poliarchum
 7    I,    XVII|          hac spe deiectus novoque periculo legatus ad exteros missus,
 8    I,      XX|    maneret. Obstupuit virgo simul periculo Poliarchi & oblatae laetitiae
 9   II,     VII|      multum Lycogeni debiturum de periculo in posterum monenti, tum
10   II,      XV|       vero Gelanorus de Poliarchi periculo egit (ut perdita rate inter
11   II,     XVI|       amicorum pernicie ipsiusque periculo. Cenae tunc tempus erat &
12  III,       I|          ô Rex, ego hac nocte tuo periculo defungar. Quid iuvat tenebris
13  III,       I|           7. Lycogenes intellecto periculo (iam enim ultimam suam aciem
14  III,       V|     coepit quanto suo & Argenidis periculo Poliarchus amaretur. Nam
15  III,      IX|          fuga erit, si intellecto periculo latebit aut excubantem ad
16  III,     XII| felicitatem esse vel exitium. Quo periculo inde evaserat! Quid si iterum
17  III,    XIII|           nec aestimato utriusque periculo, plusquam pro incerta &
18  III,    XVII|   incolumem videbant defunctumque periculo, manum amplexi, mixtis vocibus
19  III,   XVIII|       audacem contempto indicii48 periculo venturum. At ille cum clientum
20  III,     XXI|         perniciter actis. Ereptum periculo in ipso terrae confino fundatur
21   IV,      IV|          exacto sed dilato saltem periculo, ad consilia mentem applicuit
22   IV,      XV|         nauticae artis non minore periculo cresceret quam tempestatis
23   IV,      XV|      descendere, loqui coepêre de periculo Poliarchi. Quando enim illum
24   IV,    XVII|           iuveni erat ex maritimo periculo pietas ut nec invitus ad
25   IV,     XIX|           ut aegre deinde proprio periculo & paene vulneribus ponerent
26    V,       V|    sanguinis Sicilia defungeretur periculo. Negotium unius mensis fore,
27    V,     VII|         medicis quaesivit quid de periculo suo, quid de itinere sentirent.
28    V,     VII|          Intra biduum etiam vitae periculo utcunque lectica viam exordiar.
29    V,     VII|        nihil inveniret perfidia & periculo dignum, omnia ad Arsidam
30    V,     VII|         infremuit. Simul tamen in periculo Arsidae commotus dum solvit
31    V,      IX|       unum ingerebatur: defunctam periculo Africam; Gallos fuisse praesidio;
32    V,       X|           sedente, regiam occupet periculo tuo emptam? Ergo pugnam
33    V,      XV|         in Mauritania quanto ille periculo vulneratus iaceret, vel
34    V,     XVI|          eiecisset, quod non sine periculo abire passus esset, illum