Liber,  Caput

 1    I,     VII|         lapidem tenebant, sic in terram nitentes ut nulla vi quae
 2    I,      IX|    laniatis crinibus proiecit in terram. Lectulus ex ebore erat,
 3    I,      XI|          discessum ingratissimam terram posse praestare. Male merito
 4    I,     XIV|   respondent. Simul his fores in terram assulatim arietant irrumpuntque
 5    I,    XVII|        cum Arsenide Meleandro in terram de more se demisit. Paulum
 6    I,      XX|     aliquantulum eminebat, ut in terram manus affligeret. Subitus
 7   II,      IX|       Epeirctes potissimum portu terram subirent. Varia ut sub vere &
 8   II,      XI|        suo pondere radices extra terram trahentium. Inter illius
 9   II,      XX|        sit impune, si placet, in terram exponemus exercitum. Et
10   II,    XXII|        cum exiguo comitatu subeo terram, frigore & solitudine grave
11  III,       I|       hos nexus mutuo pondere ad terram ducuntur. Eoque in lapsu
12  III,       I|         exanimes procumbebant in terram, mox foede insequentium
13  III,      II|     exercitus, versis telis & in terram neglegenter pendentibus.
14  III,     XII|     autem ut insalutata Argenide terram illam praeteream? Pigere
15  III,     XII|         quoque destinans quo, si terram Siciliam monstrassent, merces
16   IV,       I|         excipiet. Abominare hanc terram, tot curarum tibi causam.
17   IV,    VIII| populatura. Nihil tutius quam ad terram, quamvis ignotam, navigare.
18   IV,      IX|            viribus parem, cui in terram statuto innixus me opperiebatur.
19   IV,    XIII|    modica genae parte deiecit in terram. Movit tyrannus caesariem;
20   IV,   XIIII|     Arsidas credens obtutuque in terram defixus, postquam diu secum
21   IV,      XV|   caliginis procul videri; id se terram opinari. Quaecunque illa
22   IV,      XV|     pelago arbitrari tutiora. Ad terram igitur duces ipsi fuêre
23   IV,     XVI|         hospitalem suo Regi esse terram quam cernerent; nihil setius
24   IV,     XVI|       copiis confirmavit. Sic in terram egressus perductusque est
25   IV,     XVI|         Poliarchum invitarent ad terram. Ipsa pluribus interrogare
26   IV,     XIX|    dispar, nisi qua proboscis in terram descendit, foede promissa
27   IV,    XXII|     fugam velut pari consensu in terram desiliunt, raptisque bipennibus,
28   IV,    XXII|         mole incautum, sic ut in terram ambo deciderent. Statim
29    V,      IV|      anchoras iecit, missoque ad terram praecone ubi Rex degeret
30    V,       V|         incognita. Subire igitur terram comites iubet, Praefectoque
31    V,       V|          Regis manu perculsum in terram deduxit, non tenuit diutius
32    V,      VI|       facto. Quo exhausto cum in terram a puero collideretur doleretque
33    V,     XIV|       sidera conantes deducat in terram. Quid miraris me ad paupertatem