Liber,  Caput

 1    I,      IV|          loquendi ratione utri hoc periculum esset nescires, nisi quod
 2    I,       V|          exponit: denuntiatum sibi periculum illis ignibus quos videbant;
 3    I,    VIII|     perducerem." Arsidas nullum se periculum defugere dixit: duceret
 4    I,       X|          militum vulgus aegre eius periculum audivit. Sed speranti meliora
 5    I,      XX|           adesset, revera ut extra periculum Poliarchum aspiceret, descendit
 6   II,      II|            conferret, ingens vitae periculum adivit, sive suorum fraude
 7   II,      II|            veluti in se avertisset periculum. Quem ubi & natandi rudem
 8   II,      II|          strinxit, & tanquam Regis periculum vindicaturus improviso omnibus
 9   II,     XIV|        Nicopompe? Taceo libertatis periculum quam usurpas. Etiam qui
10   II,   XVIII|          vero imminebat a Lycogene periculum neque tam lenta expectaturum
11   II,   XVIII|          ab Lycogene de regno mihi periculum, quoniam ei cara sum, ipsi
12  III,      II|  versabatur. Si Poliarchus in idem periculum missus esset non se suffecturam
13  III,      IV|    indignum Regibus aut impar esse periculum, assuescatque populus vereri
14  III,      VI|           ad fidem, qua modo extra periculum disputamus. Forsitan & ego
15  III,    VIII|            tui interitus istiusque periculum."~ ~9. " 'Imperavit mihi
16  III,      IX|           est multo facilius extra periculum misericordem esse, quam
17  III,      XV|    iniuriam impatienter ferret, ad periculum quoque exhorruit, quod tam
18  III,    XVII| stationibus miles; instare, adesse periculum; facinus prope peractum
19  III,   XVIII|    nuntiatum, Rex, tuae maiestatis periculum, quam non sine venerationis
20  III,     XXI|      Siculis improvisis & ut extra periculum plerumque exermibus, statuerat
21  III,     XXV|       repellere. Quid praeterea in periculum mitteretur Meleander, quid
22   IV,      II|            Nesciat praeco, inquit, periculum suum. Ibit intrepidus &
23   IV,    VIII|           mi pupe, regiae paternae periculum. Fuge, mi Astioristes, ita
24   IV,    XIII|             quae tunc quidem extra periculum fortis, mox subito terrore
25   IV,      XV|       admonebatur non vulgare esse periculum. Quisque ergo monere audebat,
26   IV,     XVI|     denuntiatum erat venturi belli periculum. Civium ut plurimum iste
27   IV,     XIX|         mentem reddiderat aliisque periculum. Ipse dispositis per vallum
28   IV,     XIX|         provexerat, ut redeuntibus periculum esset ne deprehensi caederentur
29   IV,     XIX|        fortunae maledicit, interim periculum creverat, iamque ad portas
30   IV,     XIX|        Illic autem nullum ab hoste periculum, civitate per tot aquas
31   IV,     XIX|           timorem late circumstans periculum, ita spem dabat validissimus
32    V,      II|        tamen abominor ipsum matris periculum. Iram praeterea geminat
33    V,      II|            decernere. Regni quoque periculum quod ad Archombrotum spectabat &