Liber,  Caput

 1    I,       I|     auxilium, haud mora ad eum tanti beneficii gratia habiturus
 2    I,       I|      odia an praedae cupiditas tanti facinoris audaciam nefariis
 3    I,      II|       quam quod ille ab Africa tanti candoris vultum afferret.
 4    I,       X|     quam capite inquirendum in tanti exempli facinore. Haec iubentibus
 5   II,      II|      ripam Meleander pervenit, tanti quod evaserat periculi horridior
 6   II,       V|    sibi praecipue noceant. Sed tanti est suo errore aemulos macerare.
 7   II,       V|       contempta, quae exoriens tanti supercilii fuit, non aegre
 8   II,      VI|       illo deposceret? Non est tanti, non per Argenidem, ullus
 9   II,     VII|    pyxide defert ad Regem, qui tanti sceleris ignarus omnibusque
10   II,     VII|        acriter exarsurum, quem tanti indicii fallax scena damnaret.
11   II,     XIV|    fastidiunt valetudinem quae tanti emenda est. Sed qui aetatem
12   II,    XVII|    facile trahas. Haec laboris tanti summa; haec responsa ille
13   II,     XIX|      concitavit ad facinus, ut tanti hospitis beneficio & conspectu
14  III,       V|      interim gratias quod ille tanti faceret amicitiam patris.
15  III,      VI|      Erant praeterea optimates tanti factione & viribus ut --
16  III,     VII|        quod nolit Argenis? Sed tanti est vel invitam sanari.
17  III,      IX|   sollicitudines coniicis. Sed tanti est oblivisci parumper aegritudinis
18  III,      XV|        celeri fato imminet, ac tanti saltem erit te a funebri
19  III,    XVIX|     titulos numeraturum, si in tanti principis aula liceret ad
20  III,    XXII|   spatio adhuc deliberatis, at tanti est a tribunali discedere.
21   IV,       I|    sumus quam ut nos conficias tanti tui periculi metu. Classis
22   IV,      II|   Meleander mulctabit, at mihi tanti erit hanc novam querendi
23   IV,      II| Selenissam intellego quae sola tanti arcani conscia rem omnem
24   IV,     VII|   suasque~ ~(Ah vesanus!) opes tanti ne vendere summo~ ~Quaere
25   IV,    VIII|       sene Britomande utcunque tanti Regis terrore coërcitus
26    V,     III|     litteras suas iubes. Et de tanti hominis fide anxius non
27    V,      IV|   colloqui Regi, nam principis tanti conspectum pro maximo tempestatis
28    V,       X|         Sensim enim in Sicilia tanti arcani fama eruperat, ut
29    V,       X|       potissimum quod nesciret tanti odii initia, ideoque nec
30    V,     XIV|       si tibi Scordanem habere tanti est, en illum tibi reddo,
31    V,     XIV|       regni domusque fortunam. Tanti heredis, quem dii sponte
32    V,    XVII|   pueris, quibus ad spectaculi tanti memoriam animos aut subito