Liber,  Caput

 1    I,      VI|           iis expectamus, qui per nostra beneficia creverunt. Amicum
 2    I,     XVI|         vito suo, sed ignoratione nostra displicuisse primum visa.
 3    I,   XVIII|         caelum habere, neque illa nostra esse sed numinum, quae a
 4    I,      XX|  commodiusque in incurioso populo nostra consilia latebunt." Probante
 5   II,    XVII|       tantum sideribus in corpora nostra, immo in mentes, imperium?
 6   II,    XVII|     accepta astrorum imperia mens nostra fastidire aut recusare posset.
 7   II,    XVII|       quaecunque vetuerint, nulla nostra industria procedent.~ ~11. "
 8   II,    XXII|         ex Aetna, supplicia antea nostra, nunc beneficium suum fecêre."~ ~
 9  III,       I|       momentum armorum. "Victoria nostra, inquit, ô hospes, tui operis
10  III,      VI|        pernicies accedat, quid ad nostra utique damna misere obstinati
11  III,      VI|    defecerint? Aut quis omnino in nostra gente motus, nisi his claustris
12  III,       X|        pereat) Theocrine, inquam, nostra se de toro praecipitat,
13  III,     XVI|      sollicitum habet, an Argenis nostra valet? Et quid tractabilem
14  III,    XVII|        quo ego cum Argenide eram. Nostra vociferatio & in vultu Regis
15   IV,     III|           cautes; rapidis fervent nostra aequora monstris.~ ~Inde
16   IV,       V|        ignorari & gaudia differes nostra?" "De hac ipsa re, subiicit
17   IV,       V|   Archombrote, nisi forte foedera nostra despicis aut viles sumus
18   IV,     VII|          iis quae timebas, iam te nostra dea explicuit, affersque
19   IV,     VII|        Vade securus. Vade Fortuna nostra, id est deorum summo, fretus."~ ~
20   IV,    VIII|  atrocitas exegit. Segnitia autem nostra est, quotquot Graecis ingeniis
21   IV,    VIII|       elato, tanquam iisdem fatis nostra felicitas occubuisset, omnia
22   IV,      IX|         Reginae comitatum aliquid nostra mora suspicari. At illa
23   IV,       X|    subiecêre denique ignem. Neque nostra tantum tecta haec pestis
24   IV,      XI|         illum accipe & tanquam ad nostra obsequia instituendum ale.
25   IV,    XIII|        forte spectaculum, hospes, nostra aetas non edidit, quod ut
26   IV,     XXI|  glorieris, quasi in tui mercedem nostra omnium fata dii prodegerint."~ ~
27    V,       I|        valuêre manus? Non saecula nostra~ ~Has tulerant vires. Sic
28    V,      II|             Saevior Odrysiis, sic nostra in gaudia pugnas,~ ~Et sancto
29    V,     VII|           grata vis quae sicam in nostra viscera euntem moratur? "
30    V,     XIV|          in cuncta remedium est a nostra disciplina, quae iubet ea
31    V,     XIV| experiundae suavitatis quam habet nostra austeritas, ne illum, ô
32    V,     XIV|          nomine, non domo constat nostra disciplina. Addo nec laboribus