Liber,  Caput

 1  ded         |            haec furia orbavit? An spes esset adeo efferum morem,
 2    I,     III|        arcanis intentum consiliis spes ac terror multiplici cogitatione
 3    I,      XI|         si securi & legitimi fori spes esset, suaderem, Poliarche,
 4   II,      XV|  extinctum Poliarchum, a quo eius spes nequaquam divertebat. Iam
 5   II,      XV|        metasque in limite nullo~ ~Spes votis positura suis. Tunc
 6   II,    XVII|     inanes ac interdum sceleratas spes subiicit consultorum animis,
 7   II,     XIX|           Defecerant alimenta nec spes erat a Rege auxilii. Igitur
 8   II,      XX|           ergo hilaritas nec modo spes sed victoriae fiducia paulo
 9   II,     XXI| surgentibus. Hinc eorum militibus spes acrior subiiciebatur, inde
10   II,     XXI|        nostros exercitus invitat. Spes est in iis nos hodie victores
11  III,     VII|      ignotum privatumque in illas spes niti? Equidem veneficio
12  III,      XI|           in patriam?" "Mitte has spes," inquit anus. "Nisi bello
13  III,      XI|  Selenissa, bene meritum Regem in spes incubuisse quibus illi indulgeri
14  III,     XII|        eorum geminaretur. Lucelli spes segnitiem abegit, votoque
15  III,    XVIX|           illa (nam sanitatis vix spes erat) morbum suum periculosa
16  III,    XXIV|        unquam improbis timor, vel spes absit calamitosae virtuti.
17   IV,      IV|     militibus carus? Mitte inanes spes. Nunquam illis cladibus
18   IV,       V|       regnandi & tuarum nuptiarum spes Lycogenem & Radirobanem
19   IV,      IX|     pericula contempsi, quae illa spes & conscientia afferebat.
20   IV,      IX|          eumque abduci imperavit. Spes autem ea erat. Volebat me
21   IV,      XI|   correpta, ut possessa diriguit! Spes quam feceram vix passa est
22   IV,     XVI|        Siciliae potiundae iniecta spes ad iustiora in Lycogenem
23   IV,   XVIII|           iura, officia designat. Spes deinde placendi & aliquid
24   IV,     XIX|         animo intervertisset suas spes in Sicilia, & nunc veluti
25   IV,     XIX|          Aut quia capto luitionis spes vix erat, spiritum temeraria &
26    V,       I|  praesagia, cum praeterea militem spes & alacritas defecisset,
27    V,       I|        Ponite. Nec dispar Superos spes nempe fefellit.~ ~Vidi ego
28    V,       X| perscribere22. Fluctuanti Reginae spes subito facta est per hunc
29    V,      XI|   perdentibus. Statim Archombroto spes facta est gentem factionibus
30    V,    XIII|           se comparat. Maior erat spes quam ut Crestor eam caperet.
31    V,     XIV|   fortunae iratus (quia forte non spes illi aut ambitus successit)