Liber,  Caput

 1    I,      II|           blandus; ceterum nemini mortalium crudelitate, perfidia, & (
 2    I,       V|    libertum appellabat) quod ulli mortalium potestatem fecerim in hoc
 3    I,    XIII|            nam ea ferme sunt quae mortalium animos tangunt) velut in
 4    I,    XIII|          operis merces ut excedet mortalium sortem? Ut vivus & sospes
 5    I,    XVII|          subiungit Meleander, vix mortalium ulli pepercisse hoc genus
 6    I,   XVIII|      adigerent. Sed cum ex vitiis mortalium haec felicitas sperari non
 7    I,   XVIII|    divitiis incumbere aut ceteris mortalium curis, sed pro domo, pro
 8   II,       V|   numinibus vesaniam. Negat ullum mortalium ulli sceleri operam dare,
 9   II,     VII|     moneret ne in Sicilia cuiquam mortalium indicium faceret de armilla. "
10   II,      XI|      auspicatissime quotquot sunt mortalium -- aut potius, modo haec
11   II,    XIII|    consilia casusque patroni ulli mortalium priusquam Argenidi concredere.
12   II,    XVII|     definit, quid miremur singula mortalium corpuscula inde vitam, cupiditates,
13   II,    XVII|   ingenium est. Quo libertas enim mortalium si a praescripto siderum
14   II,    XVII|    placidum se ipsum insinuare in mortalium corpora, ex quorum deinde
15   II,    XVII|          monstrantibus quae supra mortalium ingenium erant interdum
16   II,    XVII|       quam in corpora fortunasque mortalium. Cum tu igitur illa ignores,
17  III,       I|       tuam senectutem, ex qua tot mortalium salus pendet, sive hoc proelium
18  III,     III|           satis esse incolumem. O mortalium mentes plerumque timentium
19  III,    XVII|       rogavêre Regis amici quinam mortalium huic fortitudini suffecissent.
20   IV,    VIII|           perstrinxit; sic natura mortalium instituta ut liberalibus
21   IV,      XI|    venturarum specie rerum somnos mortalium erudiat.'~ ~2. "Tum Regina: " '
22   IV,    XIII|          Nam Commindorix mensuram mortalium prope excesserat: validissimi
23    V,      II| Archombroti in Africam. O turbida mortalium consilia! Iam occulte Radirobani
24    V,     XII|          ex alto deducant ad usum mortalium. Ceteri quam quisque natura
25    V,     XIV|      origo virtutum fas rectumque mortalium animis ingenerata ratione
26    V,     XIV|        vitiorum periculis iam tot mortalium exitio infamibus. Ea vero
27    V,     XIV|          dii quam ipsis imposuêre mortalium regendorum provinciam sine
28    V,     XIV|         compello. Nam pro ingenti mortalium numero pauci omnino volent
29    V,   XVIII|           Argenidem vidisti. Veni mortalium carissime, felicitatis nostrae
30    V,   XVIII|         Caelitum invidia. Quis me mortalium fortunatior aut cui pretiosius