Liber,  Caput

 1   II,       I|      statuit. Cui rei conducebat, Epeircten sive bello sive fugae aptissimam
 2   II,       I|  impeditis. Ingens quoque levamen Epeircten colentibus, quod quacunque
 3   II,       I|       supplicia daturum; huic rei Epeircten esse idoneam, unde & vicina
 4   II,       I|          calamitas incidet, solam Epeircten commendabo Eurymedi; hanc
 5   II,      II|    negotiorum causa in regia erat Epeircten profecta est. Nec multo
 6   II,     III|            Capitulum III~ ~1. Ubi Epeircten perventum est, frequens
 7   II,     III|          haec se pridem auguratum Epeircten, in qua tunc arce erant,
 8   II,      VI|          omina aut valetudo intra Epeircten tenuisset, tunc Lycogenes
 9   II,    VIII|          profectus, cum intrasset Epeircten, Meleandro protinus salutato
10   II,    VIII| auctoribus scivit praeparatos sub Epeircten esse equos quibus noctu
11   II,      IX|            septimusque demum dies Epeircten aperuit. Sed quo propius
12   II,      IX|         ab eo se missum ad Regem; Epeircten proxima die venisse. Avide
13   II,    XIII|   quamquam commodissima tempestas Epeircten nautis dabat, ultro ab ea
14   II,      XV|      templo. Ipse Gelanoro comite Epeircten profectus est. Cumque hilaris
15   II,     XVI|        abstulit. Quattuor praeter Epeircten urbes reverentia maiestatis
16   II,     XXI|  properabunt egregii auxiliatores Epeircten spoliare, & in suam inde
17  III,      II|        aversa est.~ ~3. Meleandro Epeircten redituro solum obstabat
18  III,     III|          praeparatis Rex cum suis Epeircten redire maturabat. Nec visum
19  III,     XII|       tradit, iubetque sub noctem Epeircten intrare & monere Arsidam
20  III,     XII|        via oblati sunt qui & ipsi Epeircten petebant. Quamquam concinnam
21  III,     XII|         Arsidas erat.~ ~7. Iamque Epeircten habebat in conspectu, cum
22  III,     XII|          autem Gelanorus, tanquam Epeircten pergeret, ubi potuit Arsidae
23  III,    XIII|     concubia ingressi sub auroram Epeircten perveniunt, admissique ad
24  III,   XXIII|        generis mortales implebant Epeircten, ut Radirobanes cogitati
25  III,    XXIV|        proditum esse. Sudans ergo Epeircten conscendit, cumque obiret
26  III,     XXV|         totos passus (tot enim ad Epeircten aberant) iactaretur virgo
27  III,     XXV|  Argenidem, & ipse cum ea peteret Epeircten, dilato promissorum ignium
28    V,      IV|   servulisque omnino viginti. Cui Epeircten intranti obviam missus Eurymedes
29    V,     XVI|  Poliarcho an Syracusis an versus Epeircten esse quaerendus Meleander.