Liber,  Caput

 1    I,    XVII|           praecipua sui parte tot mala exercerent. Aderat Regis
 2    I,      XX| cogitationem implebant. Inter tot mala nihil molestius visum quam
 3   II,     III|      inquit, omen. Ex quo in haec mala incidimus, nunc te primum
 4   II,      XV|          sceleri quae tuta quies? Mala praemia vestrae~ ~Ut primum
 5   II,    XVII|           quoties felicitatem aut mala non frustra promisisset;
 6   II,   XVIII|  intellegat? Quem, ut opinor, non mala mens sed calamitas mutavit.
 7  III,       I|         bello, in castris per tot mala corruptis pernoctavit. Sed
 8  III,      II|      fletus, haec incertae mentis mala te scire an (ut facis) ignorare?
 9  III,     III|      neglegenter iactatus, mentis mala transire ad corpus non satis
10  III,     XII|    contemplatione inhorruit: quae mala, quae gaudia, illa tellus
11  III,     XII|           sperabat nondum coalita mala, si mature nuntiarentur,
12  III,      XV|           domina, novo nunc sensu mala exacta sentientem & tuo
13  III,      XV|      succederet, utilitatis in ea mala remedium. Sed timebat Argenis
14  III,      XV|         Si placet credisque inter mala iam familiaria tres adhuc
15  III,      XV|  plangebat pectus immeritum, plus mala Poliarchi quam sua aut sentiens
16  III,    XVIX|           non posset inter amoris mala, si in incerto votorum iuberet
17  III,    XXII|      ampla factione minentur haec mala. Non plures cum Lycogene
18  III,    XXII|     illorum, qui cum possint haec mala prohibere, non faciunt.
19   IV,      II|     quoque Meleandri, & vis genii mala plerumque instantia occulto
20   IV,      IV|   eiusmodi luctam succensas. Quot mala, quot funera vidimus hominum
21   IV,       V|    maiorum tuorum recondere. Ista mala, si potes, anteverte reditu
22   IV,   XVIII|   hereditatis atque confusae quot mala sint, si ignoras, respice
23    V,       I|     Tantaleum ad laticem & refugi mala pabula rami~ ~Damnatum anguicomae
24    V,    VIII|   tempestates, post latrociniorum mala habemus incolumem. Tua clades,
25    V,      XI|       opportuna subduxerat ne tot mala intueretur. Pauci externos
26    V,     XIV|          illa, sic cetera mentium mala, ut est ira, invidia, timor,
27    V,     XIV|     servandi divitias, certe alia mala ab opulentia abesse vix
28    V,      XX|    Sicilia illam excipies. Procul mala factionum, procul insidiatorum