Liber,  Caput

 1    I,     III|           tam alacer Poliarchus ad virginis nomen obstupuisset. Huic
 2    I,     XII|         gravetur contendere; se de virginis vice multo gravius quam
 3    I,      XV|   properaret34, inde ad specum cum virginis mandatis, ubi illa iussisset,
 4    I,      XX|   pulcherrime horrebat. Vultus qui virginis -- sed implacidae -- essent.
 5   II,     III|        cohaerebat erecta, omnes in virginis gratiam eadem cum ambitu
 6   II,      IV|     Poliarchum obstupuisse; bis de virginis aetate & moribus rogatum
 7   II,      VI|             Quid enim? Non frontem virginis vidisti? Non oculos? Cum
 8   II,      IX|          sibi perierant. Verebatur virginis iram, ex illius oculis accepturus
 9   II,      XV|              ignarus quantos animo virginis motus hoc nuntio cieret.
10   II,      XV|       minus Gelanorus conveniendae virginis avidus erat. Sed cum casu
11  III,     III|         quam Regibus circumfusi in virginis quidem honorem licentiam
12  III,     III| cogitationibus animum, & in limine virginis stabat ut egredientem salutaret.
13  III,     VII|      factum puto, et mehercules si virginis frater essem aut pater,
14  III,       X|           latrones. Dumque illi ad virginis inexpectatam audaciam incerti
15  III,    XIII|       intervenisse quae morarentur virginis cum Poliarcho colloquium,
16  III,   XVIII|          Fateor, ô Rex, sublevabam virginis pudorem, ea ipsa commendando
17  III,    XVIX|      simulavi fluere praeter modum virginis pallam, eamque dum colligere
18  III,      XX|            spem venerat expugnatum virginis animum esse. Expalluit etiam
19  III,     XXV|   procurrerant, venit. Is, pollice virginis propemodum repugnantis tentato,
20   IV,      VI|        mire attollere. Tunc vero & virginis sapientiam Arsidas probavit,
21   IV,    XIII|     quamquam tunc minis asper, qui virginis esse posset; liberale vestigium;
22   IV,    XVII|     Venerem seu Iunonem existimes, virginis specie factam leo vehebat
23    V,      IV|         meditor ultione iam dubiam virginis mentem peius a me averterim.10
24    V,      IV|            hospitii gratiam regiae virginis donum. At illa iamdudum
25    V,       X|           autem his artibus mentem virginis avertet? An ne sic quidem
26    V,      XV|        turbatum his cogitationibus virginis animum placabat Radirobanes
27    V,      XX|        Aspice nunc felix promissae virginis ora.~ ~Palladis haec forma