Liber,  Caput

 1    I,       V|     perire. Salutavit deinde in speciem longioris discessus Archombrotum
 2    I,    VIII|        nisi dissimulat, solvit. Speciem &, cum loquentem audiveris,
 3    I,       X|       quam senectutem Meleandri speciem Argenidis virtutemque reveritus,
 4    I,   XVIII|   nominasti; ad utilitatis vero speciem retulisti optimatum solertiam.
 5    I,      XX|        eiulatus maxime implevit speciem divino tumultu correptae.
 6   II,      IV|            2. Sed dum Argenidis speciem fortunamque ad animum revocat
 7   II,      IV|     verba, suo sexui praestare; speciem supra mortalem esse. Post
 8   II,      XI|      ubi in procerum adolevêre, speciem referebant iamiam cadentium
 9   II,      XI|    vestitu pedibus ibant. Fugae speciem celeritatis tumultus imposuit.
10   II,     XIV|    agnoscentque obiecto speculo speciem ac meritum suae famae. Forte
11   II,      XV| periisset) illa tantam periculi speciem non ferens simulque reticere
12   II,     XIX|       monstrat terribilem maris speciem, dimittique speculatorium
13   II,    XXII|   tradita ad securitatis regiam speciem variis hilariter sermonibus
14  III,       X|       enim ad nos concurrerant) speciem captae urbis maiori quam
15  III,     XIV|   debeant, quod molliveris viae speciem, quam ad vitia ducentem
16  III,    XVII|        tamdiu versatus, mores & speciem puellae sic retuli ut nulla
17   IV,       V|    ortum dixit, mores, indolem, speciem placere, sibi hunc denique
18   IV,    VIII|     monuit gubernator militarem speciem sibi videri, nisi forte
19   IV,    VIII|         sermones in hilaritatis speciem vultus & animos coëgerunt&
20   IV,    VIII|     atque fari, coepit in aliam speciem crescere quam quae solet
21   IV,    XIII|     oblectet, finge animo rerum speciem qualis haec erat. Quicquid
22   IV,   XIIII|         non aciem, sed triumphi speciem fore. Nam videre, non experiri
23   IV,     XVI|  Mauritaniam esse, ipse locorum speciem a summo contemplatus tabulato: "
24   IV,     XIX| frementibus exarsit in amentiae speciem, nec qua iubebat dominus
25    V,       X|         noluerat ne Archombroto speciem daret simulatione valetudinis
26    V,     XIV|    traxit. Illic vero & locorum speciem admiratus & sacerdotum vitam,
27    V,     XVI|       quamquam ad benevolentiae speciem se cogebat, non tamen simpliciter