Liber,  Caput

 1    I,       I|  dominis emerserunt ex nemore. Sola Timocleae ancilla iam deerat,
 2    I,      IX|      in arcanam penitus cellam sola se penetrat tanquam subiti
 3    I,    XIII|    consortia. Num in thesauris sola reponimus, quae ingenerato
 4    I,    XIII|   summum hominem desiderant, & sola interdum sunt quae in laudatis
 5    I,     XIV|        Lydia natus est, ait, & sola amicitia nobis iunctus,
 6    I,    XVII|     saepissime. Sed & interdum sola illius rei contemplatio
 7   II,     XVI|     furore, incendio afflicti; sola denique castra in squalentibus
 8   II,    XXII|       dudum ruinae exciderint. Sola de Cyclopibus sepuchra supersunt
 9   II,    XXII|   humanorum distincta figuram. Sola magnitudo vetabat pro cadavere
10  III,       I|         non vulneribus tardati sola morte sistebantur, nunc
11  III,     III|     votis acclamantium militum sola in eum Argenis collocatur.
12  III,      XI|    Ergo puella, laetitiam quam sola non capiebat properans in
13  III,    XVII|       tardi essent, propemodum sola arma attulerunt. Iam occupaverant
14  III,      XX|  aestimare ingenio. At tu mihi sola es; in te unam affectum
15  III,    XXII|    inter se dissentiunt, ne ab sola advocatorum fide res pendeat.
16   IV,      II|      Selenissam intellego quae sola tanti arcani conscia rem
17   IV,     III|   iratam principem timens, nec sola nec publice tuta. Vigilabo
18   IV,     III|  fuisse innocentem, quae tamen sola morte quod peccaverat expiari
19   IV,    VIII|        ipsae se celebrant. Sed sola sunt Druidum carmina, quibus
20   IV,   XIIII|   habere & morari discedentem. Sola denique nos Timandra a desperatione
21    V,       I|       sceptro,~ ~Et virtus hic sola valet? Quid me urget Enyo?~ ~
22    V,       V|   classis in mensem promittit, sola mercedis mentione offensus.
23    V,       X|     vobis salutarem profiteor. Sola sum cui ad utriusque morbum
24    V,     XII| sevocat eiusmodi praefectura & sola spe redeundi anno emenso
25    V,     XIV|       esse. Neque vero purpura sola iis periculis infesta est;
26    V,     XIV|      vestra severitas putabit. Sola erit in vestris desertis
27    V,     XIV|      exigunt metalla vel remi. Sola est animi simplex ac hilaris