Liber,  Caput

 1    I,      II|    impetrandae occisis sepulturae, re autem ut de foederibus mentionem
 2    I,     VII|       minus posset, quae saltem ex re essent perferenda concrederet.
 3    I,    XIII|      studium trahat. In illa autem re quam probamus aut colimus,
 4    I,     XIV|       pacis conditionibus acturus. Re perfecta hodie a Rege expectatur."~ ~
 5    I,     XVI|          ex comitatu primum, ut in re improvisa, mox & ipsa secuta
 6   II,     III|            tanquam ad consilium in re subito oblata accerse. Si
 7   II,      XI|         coepit gradus, sibi uni de re tanta creditura. Matronae
 8   II,      XV|     solerter Eurymedes, tanquam de re nota agens, sese penetrabat
 9   II,    XVII|         ratione domitamus, & nulla re magis nostrum genus a belluis
10   II,   XVIII|       autem speraveris, si de ista re patrono indicium feceris,
11   II,     XXI|     trahebant. Tandem Lycogenes ex re capto consilio subitum de
12  III,       I|         delatusque ad Regem quid e re praesenti sit monstrat.
13  III,      IX|       nobis coniunge. Sin in tanta re nobis fidis, notos habemus
14  III,    XVII|           movet, quid existimas in re praesenti feminas obstupuisse?
15  III,    XVIX|         quam saepissime amet de ea re loqui: tunc in se atque
16  III,    XVIX|      sufficere, cum ipsa ne (ut in re improvisa) cunctata quidem
17   IV,     III|            ignorarent super quanta re consulerentur, aiebat Selenissam
18   IV,     III|            responderi non posse. E re quoque sua facturum, si
19   IV,       V|     differes nostra?" "De hac ipsa re, subiicit ille, te, Domine,
20   IV,    VIII|        frequentes specie pietatis, re autem de gentis nostrae
21    V,       I|         suo quam communi consilio, re tamen cum praecipuorum aliquot
22    V,       I|           gratulari, simul quid in re nova fieri ipsa vellet quaerentium.
23    V,       V| promittenti: "Ego, inquit, quid ex re vestri Regis sit maturius
24    V,       V|       exitus omnes coepit, tunc ex re consilium capere, fortiusque
25    V,     VII|          talentis tribus parcet in re mea capitali. Et ne ambigere
26    V,       X|          medela sufficiat. Quid in re placida tot questibus, tot
27    V,    XIII|        quae vota vel sacra magis e re mea existimes commodius