Liber,  Caput

 1 Vita         |         Peritissimi iurisprudentiae patris sententias filius saepissime
 2  ded         |             Regum & ipsa maximi tui Patris edicta contumaci audacia
 3    I,     III|               Aggressus sceptrumque patris, gnataeque beata~ ~Connubia.
 4    I,      IX|        alumnae supercilium rediens. Patris etiam admonebat, quem tumultibus
 5    I,      IX|          veluti purpureum & fatalem patris crinem, quem si evelleret
 6    I,      XX|         Virgo autem inter silentium patris elapsa, deducentibus eam
 7   II,     VII|           haec mea aetas est -- nec patris gratiam me vivo desideraturum."~ ~
 8   II,      XV|    Poliarchi & immeriti contumeliam patris sancte confirmat nullum
 9   II,   XVIII|            aegritudine onerari ut & patris in se mei iram intellegat?
10  III,      II|              Aut plus apud te odium patris quam nostrae familiaritatis
11  III,       V|            simplicius loquar, nomen patris & auspicium in me sume.
12  III,       V|           Argenidi in conclavi ipso patris eadem narravit quae antea
13  III,       V|             tanti faceret amicitiam patris. Radirobanes aliquantum
14  III,    VIII|      foedera deinde naturae & unius patris memoriam oravit ut ageret
15  III,      XV|             quod, non spreto quidem patris imperio sed omisso, te sponsum
16  III,      XV|     publicos honores aditus, si eum patris epistolis ego praefecero.
17  III,   XVIII|      devotum exemisti inimicis, seu patris imperium seu pietatem tuam
18  III,      XX|             es; in te unam affectum patris & Regis natura & successio
19   IV,      II|           Itaque provoluta ad genua patris, interclusamque anhelitu
20   IV,      II|        provenerit."~ ~6. Inter haec patris genua amplexa nunc dexteram
21   IV,      II|        respiciebat ut iam facillimi patris iudicio innocens esset.
22   IV,       V|     promitti, tamen veluti consilio patris accederet: "Nihil, inquit,
23   IV,       X|        primum nomen?' " 'Ex aedibus patris, ait, obscure memini me
24   IV,   XIIII|          quoque qui nobis de nomine patris Cerovistus est, si memini,
25    V,     XIV|          ambo pro patre & in oculis patris occubuêre. Perire & ego
26    V,     XIX|         tempore in Africam rediret, patris funere fuisse tardatum.
27    V,      XX| Archombrotus, uti convenerat, pacem patris petiit ad dicendum. Mox