Liber,  Caput

 1 Vita         |         Paulo V ei et maiori natu filio impertitam febris aestu
 2    I,   XVIII|      propiori cura subducitur, ut filio vel proximo cognatorum eos
 3    I,   XVIII|       sanctiones aureas dicunt ut filio regnum pararet, quo pretio
 4  III,       I|          istud carmen tradiditque filio, adhuc scilicet praetextato,
 5  III,    XVIX|      vestibulo Poliarchum cum meo filio spatiantem. Quippe ad me
 6   IV,     III|        gladius iacebat, quem olim filio primum pueritiam ingresso
 7   IV,    VIII|        admovere nondum scilicet a filio ablactato arentia. At mulier,
 8   IV,      IX|     admonita esse aliquem qui suo filio colloqueretur, foras exsiluit &,
 9   IV,      IX|           non avelli sustinebat a filio, donec spe rediturae laetitiae
10   IV,       X|   purpurae spicam quam in Reginae filio, ut antea monui, fata expresserant.
11   IV,   XIIII|  matronarum praecipuis. Cum eorum filio, qui & Cerovistus appellatur,
12   IV,   XIIII|         dies litteras ab incolumi filio habere professa. Neque tunc
13   IV,    XVII|        Puto, inquit, satis tibi a filio imperatum ne hic ulli enunties
14   IV,    XVII|    officia geminabat. Tanquam cum filio locuta est nisi quod reverentia
15   IV,    XVII|           te colenda nihil me tuo filio cessurum, neque impune me
16    V,     III|          hostis modo sed ipsa cum filio Hyanisbe moliretur. Vices
17    V,     III|         illi Reginae de bello, de filio, de affinitate nunties,
18    V,      IX|           Hyanisbe alios prius se filio frui impatiens, quamquam &
19    V,      IX|         ipsi vacaret, Reginam cum filio adfuturam. Is nisi morbo
20    V,      IX| Poliarchum mulcere est adorta. Et filio quidem primum, ubi soli
21    V,       X|         enim recipere id & gratum filio suo fore.~ ~6. Postquam
22    V,       X|     igitur quam ante hilarior cum filio cenavit. Satis enim in eam
23    V,       X|       discrimine victorem; ego te filio pacatum (quid horres abnuisque?)
24    V,       X|          debeas, neque hanc tamen filio meo eripiam. Sed ita fatum
25    V,       X|  praesidio, vel ea integra mihi & filio malum & perniciem date."
26    V,   XVIII|          Ego interim cum genero & filio quae in rem sunt constituam."~ ~
27    V,     XIX|    litteras, quibus se superstite filio exstingui significat. Quae