Liber,  Caput

 1    I,      II|            quam plerumque infidis credebat. Utinam, hospes, sileri
 2    I,     III|          fortuna aut genere datum credebat. "Quod si, inquiebat, Argenidem
 3    I,      IX|          iniquae persuaderi posse credebat, tam violento amori21 pudicitiam
 4    I,   XVIII|       Dunalbius sibi protinus (ut credebat) assensurus, quia in illo
 5    I,      XX|        non erat, stimulisque quos credebat constantia sua domitos iam
 6   II,       X|          Gelanoro aut Arsidae non credebat.~ ~
 7  III,     III|        tamdiu abesse hominis esse credebat non ex merito amantis Argenidem.
 8  III,     XII|        quam eum amicitiae oblitum credebat Gelanorus. Sed nihil est
 9   IV,      II|      inimici suffragio beatus, ut credebat, infulisque praeconis ornatus
10   IV,     III|        loqui vel abire. Nam neque credebat desperationis plenissimas
11   IV,       V|       sibi heredem aspiceret. Nec credebat obstituram Argenidem, sed
12   IV,    VIII|           exploranti Commindorigi credebat. Nos a prospera sorte deiecti
13   IV,    VIII|      quidem maiori beneficio quam credebat obnoxius.~ ~12. "Sicambre,
14   IV,       X|          altiori spe quam Gobryas credebat rei exitum felicem optaverat.
15   IV,    XIII|          longae fidei experientia credebat, nunc in filium & ipsum
16   IV,      XV|            vel se ferro recisurum credebat vel interpretatione remoturum:
17   IV,    XVII| Radirobanem ab Afris timeri, quem credebat in Sicilia esse, percunctatus
18   IV,     XXI|          infernae vim (neque enim credebat ex unius desperati aut furentis
19    V,     III|       alterutri in odium veniret, credebat mansuram offensae memoriam
20    V,       V|     subornatum & maiora quam quae credebat Eurymedes afferri paene
21    V,      IX|          vel nuptam vel extinctam credebat? Quicquid sanguinis pro
22    V,       X|           Hinc & amare Poliarchum credebat & vera Timonidem retulisse.
23    V,       X|     Insanire Hyanisbem Poliarchus credebat, cum suos illa Penates arulamque
24    V,     XVI|        odium aut despectum inesse credebat. Denique si affinem eum
25    V,     XVI|          parum litteris Hyanisbes credebat pollicentis innoxium fore
26    V,     XVI|          Archombroto impetraturum credebat nec vero obstiturum Argenidi