Liber,  Caput

 1    I,    XVII|         esse Poliarchum iactaret. Solus erat qui fabulam ignoraret
 2    I,     XIX|      Postquam ille discessit, iam solus Poliarchus Arsidam sequebatur
 3    I,      XX|    asseris? Si sponsam, quid ille solus fugit? Ecce autem, restabat
 4   II,      IV|      solebat, intravit. Illic cum solus inter arborum spatia erraret
 5   II,      IV|            Neque enim, inquiebat, solus sum, cuius genus aut fortunae
 6   II,      IV|   tempestate solitudinem quaerens solus cenavit. Nam cum tacitus
 7   II,      XI|      familiariorem corporis curam solus cum Gelanoro relictus est.~ ~
 8   II,    XVII|      monstri minabatur in caelis, solus oppido dormiebat. Quid quaeris?
 9   II,   XVIII|      tamen se ipse incusabat quod solus adesset tanto Meleandri
10   II,      XX|        illa amari indigna est aut solus es oculatus. Sed ceteris
11   II,     XXI|      campo longe a ceteris stetit solus, & vario corporis motu videbatur
12  III,    VIII|         recipe. Adero sine lumine solus & in latebris; interim dum
13  III,     XII|          si occurreret, tamen nec solus veniet nec temere erit coram
14  III,    XVIX|    excusabo. Ignotus & propemodum solus vereor ut meam causam &
15   IV,    XIII|          praeter me obstupuerant. Solus enim sciebam vera esse quae
16   IV,    XIII|      videbatur in Rege opis esse. Solus Astioristes intrepidus stetit
17   IV,      XV|        altum rursusque sorbebant. Solus ille spumae attritus micabat
18   IV,   XVIII| splendorem sufficient, si regnare solus volet nec prodigis animis35
19   IV,     XIX|        caligine eum una rediisse. Solus igitur & longe a Sardis
20   IV,    XXII|        parte perruptos vi ordines solus saepissime intrabat tanquam
21    V,     III|       haec verba Meleander coepit solus spatiari, ratus quae Timonides
22    V,     VII|       equo & ductore dimisso ipse solus pervenit ad custodes, vultuque
23    V,      IX|          parentem venisti. Sed ne solus sis cui maternum affectum
24    V,     XVI|  Meleander elicuit, eoque relicto solus in secreto conclavi diu
25    V,   XVIII|          indecenter in media aula solus ille Rex esset.) Haec tumide