Liber,  Caput

 1   II,      XX|   fefellisset. Sequebantur vexilla Sardorum, qui Punico more ex gentis
 2   II,      XX|          iussique Siculi partim ad Sardorum cenam ire, partim in suis
 3   II,     XXI|         reprehensum? An peiraticam Sardorum insaniam? Qui non tam propitii
 4  III,    XXIV|         spatiabatur in arena. Erat Sardorum linguae non expers, quamquam
 5  III,     XXV|           aegrum, abiisse; neminem Sardorum conspici sine armis. Neque
 6  III,     XXV|         perculsumque ad conspectum Sardorum, qui per cuneos non sine
 7  III,     XXV|          loquentem violare erubuit Sardorum Rex, & utcunque finito tumultu
 8   IV,       I|      Capitulum I~ ~1. Nemo interim Sardorum audebat Radirobani loqui.
 9   IV,     XVI|         tenens: "Quod, inquit, rem Sardorum publicam Mauri violant nec
10   IV,     XVI| contumaciam, quodque Rex & Populus Sardorum Reginae & Populo Mauro bellum
11   IV,     XIX|            suorum tuebatur. Laevum Sardorum regebat Virtiganes, & honori
12   IV,      XX|         inter tenebras, nisi illum Sardorum consternatio Regem quaerentium
13   IV,      XX|          campis accenderet. Namque Sardorum duces ad Regis tentorium
14   IV,      XX|           quaerebant invenire. Ita Sardorum vocibus, igne, procursu
15   IV,     XXI|            gratiam manere, ut nemo Sardorum vivere malit quam familiam
16   IV,     XXI|         debellare."~ ~3. Plerisque Sardorum quam mira tam certa videbatur
17   IV,     XXI|         monuerat) levis armatura a Sardorum vallo procederet, ingruentes
18   IV,    XXII|        media Gallorum agmina atque Sardorum intervenêre furentibus.
19   IV,    XXII| confertissima turba Gallorum atque Sardorum. Nulla Praefectis reverentia,
20   IV,    XXII|      feroces gaudio provehuntur in Sardorum promptiores, Radirobanis
21    V,       I|        legationis infulas & omnium Sardorum nomine Lixam venerunt. Hos
22    V,       I|           auro vile non fore genti Sardorum principis sui corpus. Ad
23    V,       I|         quaerentium. Quippe cum in Sardorum castris tota nocte aliquid
24    V,      XI|            tactus cura numinum seu Sardorum animos prona in suos deos
25    V,     XII|            Afri contemptu aut odio Sardorum, qui hostes modo fuerant,