Liber,  Caput

 1    I,      XX|          corripe nubibus ignes.~ ~Heu Furiae! Quo fata cadent?
 2   II,      IV|       Quid demere vincula rebus~ ~Heu placet & miseras monstris
 3   II,      IX|      Evado ego in arborem. Evado (heu miser!) mortem scilicet
 4   II,      XV|          pacem concede colonis.~ ~Heu quoties victrix nostri de
 5   II,     XIX|          pedem terrae incutiens: "Heu, inquit, ergo nec fugam
 6  III,       I|        opus est. Vincent, sed non heu munere nostro,~ ~Quos vicisse
 7  III,     III| querebantur. Cur ille abesset aut heu miserae istum viderent? "
 8  III,       V|            In pretia deposcuntur. Heu nimio tibi~ ~Armilla stabit.
 9  III,    VIII|         suspicionibus tacta, quas heu! nimis mali praesentis atrocitas
10  III,      XI|           sedet improba fontes,~ ~Heu! vestros prensura pedes.
11  III,     XII|      exsertis oculis imperantem. "Heu quid adspicio, egregie iuvenis,
12  III,      XV|       meam?"~ ~2. At illa: "Nimis heu! potes ex tuis doloribus
13  III,     XVI|          sociorum sanguine ensem, heu mea manu non digni! Sed
14  III,   XXIII|          robora luget~ ~In plures heu! lapsa deos. Hinc Iuppiter
15   IV,     VII|      pulsata pudici.~ ~Non iuvat, heu caeci, non limina verrere
16   IV,       X|         Fortunaeque vices. Nihil, heu!, Natura nec artes~ ~Peccavêre
17   IV,       X|        bellum hoc viderem, in quo heu! & quid illo actum sit nescio, &
18   IV,    XVII|       quod meo errore merui. Quid heu! semel & Radirobanes mihi
19    V,       I|   stimulos. En sponte profabor.~ ~Heu nimium fisus regnis, meque
20    V,      IV|        Africam bella vocaverant. "Heu in meos luctus fortis &
21    V,     VII|          advenio. Litteras fero & heu! vereor ne hac ipsa mora
22    V,    XIII|          cives peccaveramus, quos heu! miseros destituisti. Quis
23    V,     XIV|         vellet. Tum ille: "Nimis, heu!, sciunt mei, quorum & aliquot
24    V,     XIX|    miseram me pudor tenebat, quem heu! timeo etiamnum & loquendo
25    V,      XX|          hostes fudisti. Inde meo heu! malo &, quicquid excuses,