Liber,  Caput

 1    I,       I|      modicam partem libavit, alius ferrum levi vulnere adegit ad latus;
 2    I,       V|            quod duos ex iis nullum ferrum ceteris commiserat, ut faciles
 3    I,      VI|        illa ex carcere ad lictoris ferrum educta? Notissima refero,
 4    I,      IX|            amiserat. Elabitur manu ferrum & ipsa in Selenissam, tunc
 5    I,     XIV|          Regis iracundiam meritus, ferrum etiam in nos stringis publica
 6   II,     III|           religiose expectas donec ferrum iubearis recipere? Eristhenem
 7   II,       V|          ego externus manus meas & ferrum ad hoc promitto. Neque me
 8   II,       X|       Neque segnius Gelanorus manu ferrum tenebat vinculaque reppulerat.
 9   II,       X|          transeuntes, dum alii duo ferrum, quo fenestrae spississimo
10  III,       I|               Quamquam saevus amat ferrum, quamquam ardua multo~ ~
11  III,      IV|            Regem purpuram, solium, ferrum. Quod si adhuc in regno
12  III,      IX|           qui ad omnia promiserant ferrum, fidemque iam ad flagitia
13  III,     XVI| circumferebat simul clypeum, simul ferrum. Diceres hanc bellis assuetam,
14  III,    XVII|            in pectus intentantibus ferrum. Meleander interesse arbitratus
15  III,    XXII|      fastidiendo artificia, & unum ferrum sic ad latus gestando, tanquam
16  III,   XXIII|       intexuerat belli imagines, & ferrum habebat in manu. Pileus &
17   IV,     III|        acumen renovatus. Nec aliud ferrum in muliebri cubiculo erat
18   IV,    XIII|            Manu venabulum tenebat, ferrum erat ad latus. Pauci ex
19   IV,    XIII|            intumuit; quamdiu nudum ferrum asperumque hostili cruore
20   IV,   XVIII|            princeps commissum sibi ferrum summo iure stringere amet,
21   IV,    XXII|          in latere. Strinxêre inde ferrum, saepe ita conserti ut solo
22   IV,    XXII|         Argenidem, altius sustulit ferrum eoque in Radirobanis iugulum
23    V,       I|              Quod vasta in vulnera ferrum?~ ~Quae tantae valuêre manus?
24    V,     XIX|            ne prius furiosa lis ad ferrum perveniret quam tibi tradidissent
25    V,      XX|            iam in victimas caderet ferrum, Poliarchus sacrorum ministros