Liber,  Caput

 1 Vita         |                                 Vita Iohannis Barclaii~ ~Ex antiquissima
 2 Vita         |   luculentissimam Argenidis cum vita brevi Barclaii edidit. Saeculo
 3   Ed         |        annotationibus Bugnotii, Vita Barclaii, et duae fabulae
 4    I,     VII|     intellegas quod non plus de vita quam de mortis decore laborabat,
 5    I,    VIII| utiliter eludes. Fiet Poliarcho vita securior, si credetur extinctus.
 6    I,      IX|       tumulos condimur, hoc cum vita malum effugiam (horreo loqui)
 7    I,      IX| partiemur affectus, ut deposita vita, quod mihi utriusque beneficium
 8   II,      XI|     fati consilium ciebat. Hanc vita cariorem habuerat; illic
 9   II,     XIV|       plus quam populus in eius vita notaveris, invidiae iam
10   II,    XVII|       non posse quid hominem in vita maneat vel quem finem dii
11  III,      VI|        non ante magistratu quam vita decedant.~ ~4. "Tot equidem
12  III,     VII|   aliquid conciliare mihi potes vita felicius. Neque a te expeto
13  III,      IX|       se deinde cogitabat Regis vita, ut in tanto rerum motu
14  III,     XII|    Verebatur ne sub tali nuntio vita deficeret, rursusque sperabat
15  III,    XVIX|         probem. Sufficere autem vita non posset inter amoris
16   IV,       V|      quicquam in verbis aut mea vita offenderit." Et id prolixius
17   IV,       V|  incipis fato meo. Quod mihi de vita quantillum reliquerit ex
18   IV,      XI|     simplicius dii significant, vita hodie defungar amplectarque
19   IV,   XIIII|        eiusmodi periculis atque vita. Addebat in tanta potestate,
20    V,       I|       abit. Sensit Superos nova vita faventes.~ ~Quare agite,
21    V,      IV|        hoc ferro de amore atque vita deiiciam! Et vero meretur
22    V,    XIII| Aneroëstum reddidissent, oppido vita ipsa carius munus; iisque
23    V,     XIV|     stimulos erubescit squalida vita & se ipsam despiciens. Sic
24    V,     XIX|        agmine in nos ruentibus, vita functus est. Ego tot luctibus