Liber,  Caput

 1 Vita         |      obessent, anno 1615 iterum solum vertit, primum Galliam,
 2    I,     III|         illos vidi, cum sicarii solum Regem aggressi hoc modo
 3    I,     XII|      coniungitur Atlas,~ ~Inque solum praebet Superis iter. Astra
 4    I,      XV|         paraverat ferens. Is ut solum Arsidam vidit, interrogare
 5   II,       I|      ferat arma coloni~ ~Pingue solum, & duro tantum de vomere
 6   II,       I|         relinquam ingratissimum solum, tecumque divitias triremibus
 7   II,     III|   Italia moras trahere, tanquam solum exilii causa vertisset.
 8   II,    VIII|         montes,~ ~Teque haurire solum. Sed nostrae debitus irae~ ~
 9   II,      IX|   teneri non potuit." At ille: "Solum me naufragio superstitem
10   II,      IX|   dimiserat? Cur ire -- aut cur solum -- passus esset tam enixe
11   II,      XV|   suorum perniciem appellavit & solum exitu dignum, quem pluribus
12   II,   XVIII|    ripis fluebat. Infidum circa solum faciebat perceptus venis
13   II,    XXII|      defluxit. Restabat occiput solum arcusque costarum & crura
14  III,      II|    Meleandro Epeircten redituro solum obstabat quod persolvenda
15  III,    VIII|       petebant, cum me mater in solum conclave ducit comisque
16  III,     XII|      nosse dissimula dum habeas solum." Turbatus Arsidas occursu
17  III,     XIV|      omnes poetae sint. Nam nec solum Radirobanem esse cui haec
18   IV,      IX| Timandrae cum singula referrem, solum hoc grave erat bidui adhuc
19   IV,     XII|   appelletur; Commindorigem non solum ex prima nobilitate, sed
20   IV,    XVII|        Sed neque in Radirobanem solum aut bellum moras retuleris
21   IV,     XIX|         agmen in quo latebat, & solum restabat ad salutem ut se
22    V,     III|      Quî hoc fiat9, si per hunc solum sensus suos Regi ostendit?
23    V,    VIII|      apto, expalluit diuque hoc solum repetiit: "Litteras habes? &
24    V,     XIX|     quasi eorum templa peteret, solum cum Gelanoro (qui quamquam