Liber,  Caput

 1    I,    XIII|   animos tangunt) velut in uno caelo stellas, convenisse ad principum
 2    I,      XX|   proscisso dirum rubet orbita caelo.~ ~Parce istis, ô Diva,
 3   II,      IV|      proximae clades. Nam & de caelo lapidatum est & alicubi
 4   II,      IV|        evertere terras?~ ~Nunc caelo informis facies, nunc aëra
 5   II,      IV|       viri! Saevo cadat hostia caelo~ ~Quae meruit. Liceat lustralia
 6   II,       V|        regia gratiosi. Nam qui caelo, argumentis, veterumque
 7   II,       X|      impulit ratem soporque in caelo securo nautarum pluribus
 8   II,      XI|          Iuppiter, atque aliam caelo dabit improbus ursam.~ ~
 9   II,    XVII|      erat, & in mathematicorum caelo versatus vendebat suae artis
10   II,    XVII|        absque mathematico ullo caelo quicquid facturus sit dicam.
11   II,    XVII|     habitu una illa vis quae e caelo in plures simul manabit
12   II,    XVII|  motura fortunam est, duret in caelo & destinatum tempus expectet,
13   II,    XVII|       mandaverint. Si dicis in caelo perstare, manifesto es impudens.
14   II,    XVII|    nexa, postquam eum modum in caelo deleverit eorundem siderum
15   II,    XXII|      Tunc vero graviora quam e caelo tonitrua & populis terror
16  III,       I|    prono non sat stetit orbita caelo.~ ~Tum sic ore loqui: "Quaenam
17  III,     III|     cingitur aurea cultu,~ ~Et caelo niveis Pietas demittitur
18  III,       V|       tuta, nunc excelsa, nunc caelo fruor.~ ~His se decora sueverat
19  III,   XXIII|      Praeferat ille~ ~Sicaniam caelo, teque, ô regina, sorori.~ ~
20   IV,     VII|    Idumaeo sudant quae balsama caelo,~ ~Cinnamaque, & silvis
21   IV,   XVIII|    picto saliunt monstra ebria caelo,~ ~Et quicquid timidis Mineidas39
22    V,       I|       Reddite quicquid debetis caelo, si qui pro salute Regis
23    V,       I| stridenti properant se credere caelo.~ ~Ecce autem caeci rediens
24    V,      XX|    astrifero festa ad connubia caelo~ ~Phoebus adest. Vos, ô