Liber,  Caput

 1    I,     III|           quam hic latro sibi in praedam destinaverat, inquit, quibus
 2    I,    XVII|        felicitate incidissent in praedam. " 'Qui ex nostris hominibus
 3   II,       V|          magis ad bellum quam ad praedam & veluti Siciliae possessionem
 4   II,       X|        recondunt, placuit ire ad praedam expedieruntque subito scapham
 5   II,       X|    Reginae Mauritaniae thesauris praedam egissent; quae illis via
 6   II,      XI|         navem. Ipsa furtum, ipsa praedam recognoscam. Neque avidam
 7   II,      XI| Poliarcho ingens arca inviolatam praedam explicuit, iam laetioribus
 8   II,      XX|   effecimus. Ite ad milites & ad praedam vocate prope emeritos. Dii
 9   II,     XXI|         appulerant quam ex bello praedam quaerentes. "Si inclinabit
10  III,     III|        patrem senem. Ergo vel in praedam nata sum vel in spolium
11  III,      IX|        His arcem ostendit: illic praedam, si modo viri essent, eximiam
12  III,      IX|        est. Vos illic31 communem praedam adducite.'~ ~
13  III,     XIV|        sacrilega poetae solertia praedam his carminibus auspicantis
14  III,     XXI|         exigit quo securius modo praedam hanc ageret. Multa volventi
15  III,    XXIV|    Argenidem tanquam certissimam praedam aspiciens aliaque quam credebatur
16   IV,       I|   affinitatem non probares, hanc praedam statui occupare. Ne tibi
17   IV,     XVI|      aliquot mercatoribus Sardis praedam egerant, & ipse ex Sicilia
18   IV,    XVII|      turbulentissimi Radirobanis praedam esse. Noli Siciliam utcunque
19    V,      II|     depulerunt, rursus muliebrem praedam petit. Nec ab eo timerem
20    V,      VI|        furto nactus haud modicam praedam egit. Sacculus erat ex carbaso
21    V,     VII|      aegro & vitae ambiguo, nisi praedam scelere nactus non me tantum
22    V,     VII|       latebras ad recognoscendam praedam quaesivit, scilicet si nihil
23    V,     XIV|    lictorum securibus. Illis ego praedam eripui, tuoque regno potitus