Liber,  Caput

 1    I,       X|       At illa haud licuisse per pietatem respondit patrem & Regem
 2    I,      XX|     innocentiam suam, candorem, pietatem, tacita exprobratione ingerebat
 3    I,      XX|   refugiens quae periclitabatur pietatem violare redibat ad deos,
 4   II,      IX|    properabant intrare. Numinum pietatem! Ut voces horruêre! Quam
 5   II,       X| periculi causam fuisse eiusmodi pietatem in mortuos. Tres porro iacebant
 6  III,    VIII|     deum; se enim avitam in eum pietatem obtinere -- nam & Phocensium
 7  III,      IX|         Selenissa & Radirobanis pietatem laudavit.~ ~2. "Anxia, inquit,
 8  III,      IX| adhibenda? An potius suam aliis pietatem mandavit? Iamdudum excrucior
 9  III,      IX|         praeter contemplationis pietatem opera praesens exigitur.
10  III,   XVIII|         seu patris imperium seu pietatem tuam secuta. O te felicem,
11   IV,       V|      ore professa est. Laudavit pietatem Meleander & osculo dato: "
12   IV,     VII|         Dumque ille utilem sibi pietatem officiosissime exsequitur,
13   IV,     VII|         labore nihil profuturam pietatem his templis impendimus?
14   IV,    VIII|   paternum agnoscebamus praeter pietatem & nomen. Erat inter proceres
15   IV,      IX|         animo, laudavi maternam pietatem astumque utilem regno, cui
16   IV,      IX|      innocenti ludo in amorem & pietatem rapti illius oculos atque
17    V,      II|  carissimum. Deinde in insignem pietatem referebat quod ille asserendae
18    V,     VII|       quae possim memoraturum." Pietatem mercenarii collaudavit Poliarchus
19    V,      IX|         dexteram tenens: "Laudo pietatem, ô fili, quod tanto apparatu
20    V,       X|   sedulitate monendi fingentium pietatem. Protinus ergo iubet Tribunis
21    V,      XI|      horror suavissimi terroris pietatem subiecit incogitanti. Asperae
22    V,     XII|         ex quo labentem in deos pietatem hoc crudo vitae robore sustinere
23    V,    XIII|        Laetor, inquit, Gallicam pietatem exteris quoque gentibus