Liber,  Caput

 1    I,       X|   publicae merebantur; sive quo a suspicione sui luctus abesset sive
 2    I,       X|        excubiae; cohortes, quae a suspicione perfidiae aberant, in stationibus
 3    I,     XII|           Messana ad socerum sine suspicione transmittere. Is impositum
 4    I,     XIV|         vestis peregrina propiori suspicione damnabat. Nam Poliarcho,
 5    I,   XVIII|         aemulatione aut vilitatis suspicione subiiciunt? At in civilibus
 6   II,       I|       vero suae domi. Non careret suspicione illa tuae familiae accessio.
 7   II,    VIII|     Archombrotus constituit, sine suspicione elapsi sunt. Ipse deinde
 8   II,       X|          facinoris vel de iniusta suspicione; ex illius & proximorum
 9   II,    XIII|           videretur aut contraria suspicione absentis domini gratia canem
10  III,    XVIX|   spatiantem. Quippe ad me aditum suspicione carentem quaerebat. Ego
11  III,     XXI| hilaritate mentes omnium a cura & suspicione averteret, noctem quoque,
12  III,    XXIV|            Igitur augurio animi & suspicione crescente Archombrotus Libachanem
13  III,     XXV|          sentiret. Iamdiu se illa suspicione prehensum perculsumque ad
14   IV,      II|        sacrilegium, ut putes ulla suspicione posse virtutem tuam pulsari?"~ ~
15   IV,      VI|     Fingam votum ad deam. Carebit suspicione haec pietas. Ubi autem Sicilia
16   IV,      IX|       comminisceris, quo eum sine suspicione possim perfunctorie saltem
17   IV,      XI|        summam sortem decent. Sine suspicione interim illius aspectu &
18   IV,      XI| benignitatem. Nam qua invidia aut suspicione hunc Regina servaret quem
19   IV,     XII|      principis aulam, in qua sine suspicione assuevit elementis negotiosae &
20    V,       V|         ad colloquium meum & sine suspicione pervenias."~ ~5. Hoc dimisso
21    V,     VII|    appellabat & homines, nec sine suspicione circumspiciebat in Mauros,
22    V,       X|     coepit odisse illam domum, ne suspicione quidem vacavit noxae fore