Liber,  Caput

 1    I,      XX|       lacerabant diductum doloribus pectus. Omnes Argenidis virtutes,
 2   II,    VIII|        thyrsos,~ ~Diversamque trahi pectus, vulsosque per artus~ ~Ire
 3   II,      XX|   cervicibus nexisque lacertis & ad pectus obnoxie adductis. Nunc amens
 4   II,      XX|     successit Poliarcho! Cui me hoc pectus, hi lacerti, sed maxime
 5   II,    XXII|          Ferox barba procumbebat in pectus & a genis utrinque cum pari
 6  III,       I|             Archombrotus hastili in pectus impresso cum frustra illius
 7  III,      IV|         haec verba ingenti suspirio pectus concussit. & facilius argui
 8  III,       V|              dubia vice~ ~Instabile pectus; sic ut incertam ratem~ ~
 9  III,      XV|          conspectu. Amens plangebat pectus immeritum, plus mala Poliarchi
10  III,    XVII|             vellicantibus, aliis in pectus intentantibus ferrum. Meleander
11  III,      XX|            erant insidentes meritum pectus. Sed noverat solis sceleribus
12   IV,       V|             abdita erit, miserrimum pectus solvam. Haec si ita contingent,
13   IV,     VII|           exhausti non exsaturabile pectus~ ~Crudescit vulgi spoliis;
14   IV,      IX|         ratione ipsa implere avidum pectus eodem solatio possit. Nam
15   IV,       X|      planctu verberans utraque manu pectus. " 'Dii, inquit, nos perditos,
16   IV,      XI|       Regina his auditis demisit in pectus anxium vultum, rursusque
17   IV,   XIIII|       promissa movebant gratissimum pectus, gaudebatque Timandra Regis
18   IV,    XXII| restinguenda. Unum erat Radirobanis pectus, quod maledicti in Argenidem &
19    V,     VII|       concedam." Dum eiusmodi aestu pectus concutitur, coepit invitus
20    V,     XIV|            tenerrimo sensu trepidum pectus lababat. Nondum tamen se
21    V,   XVIII|      vulnere morietur. Aperiam meum pectus &, ubi cruore exundabit,
22    V,      XX|         stimulis pleno. Nam meritum pectus numina insederant. Igitur