Liber,  Caput

 1    I,       I|      propius advolutus somni otium horrore submovit. Silva erat in
 2    I,     III|  agitabantur. Et ut omisso frontis horrore, satis Poliarchum constare
 3    I,    VIII|       raptim implet funesti nuntii horrore, petentique ubi esset Gelanorus
 4    I,      IX|        sedem impleverat, subitoque horrore Argenis attonita, nec dum
 5    I,    XIII|         illic habet suum deum, cum horrore tanquam sacrarium non colet?
 6    I,      XV| cogitationibus non sine Selenissae horrore exegerat, quae memor furoris
 7   II,       X|           nautae non vitae spe sed horrore interitus aiebant in illis
 8   II,    XIII| contentione animi incitata, subito horrore atque aestu exardere in
 9   II,      XV|            eo digreditur, nec sine horrore quid ille sit fassus ostendit;
10  III,     XVI|           gradu consisteret, ira & horrore titubantem latrones circumsistunt.
11  III,    XVIX|          immodico sensu, ego autem horrore dubia ne quid ipsa moribus
12  III,   XXIII|         inferos ferrugo venerabili horrore incinxerat. Suus praeterea
13  III,    XXIV|        rogantur expectare?" Subito horrore concussus, aptiora coniurationis
14   IV,      II|           uno cum incertis manibus horrore tremuerunt. Refectis mox
15   IV,      II|        plerumque instantia occulto horrore insinuantis nec cogitantem
16   IV,     XIX|        tanquam in se intentum novo horrore refugeret.~ ~10. Cum pererrata
17   IV,     XIX|         ratus, tamen veluti ultimo horrore vires collegit & sic per
18   IV,      XX|        Scilicet exsangui fugientem horrore secuti~ ~Titanem, occiduas
19    V,       I|    discrimen fuimus, nunc gratiori horrore nostros oculos perfundentem.
20    V,     III|            animo volvens, non sine horrore cogitabat quantum ille acceptis
21    V,     VII|           conspexit in cera, laeto horrore infremuit. Simul tamen in
22    V,      IX|      inexpectato filii hospitisque horrore perterrita & ignara quid