Liber,  Caput

 1    I,      XV|    Argenidem advenire. Turbata gaudio Selenissa praecipitem Arsidam
 2   II,      VI|         Illic nimio nec securo gaudio multum animi incertus ita
 3   II,    XIII|      haerentes blanditiis novo gaudio interpellavit Nicopompus.
 4   II,      XV|       tarde coniiciens trepido gaudio dubitare subito coepit:
 5  III,       I|      adhuc imperaret & recenti gaudio cuncta in Meleandri castris
 6  III,       I|         immerito suo victores? Gaudio marcent & inter suas infulas
 7  III,      IV|   inexperto recentis potentiae gaudio calcant. Frequens haec quidem (
 8  III,    XIII|           tempori adsis!" Hinc gaudio turgens ad Selenissam pergebat,
 9  III,    XIII| perfidia. Ita mens iracundia & gaudio variata nihil satis consulebat.
10   IV,       V|         Ita loquentem Rex novo gaudio commotus amplectitur et: "
11   IV,       V|        7. Tremebat nimio ictus gaudio Archombrotus & quae toto
12   IV,       X|   meque momento temporis nimio gaudio imparem propemodum confecit.
13   IV,    XIII|    Astioriste mutatus est. Rex gaudio ceterisque affectibus amens
14   IV,    XXII|   conspiciunt, ingenti feroces gaudio provehuntur in Sardorum
15    V,       I|      voces acceperunt. Amentes gaudio hi lacrimas mittebant, hi
16    V,       V|    optamus, amat fama ignobili gaudio nobis ingerere. Ne iniusto
17    V,    VIII|       venisse. Ibo & illum hoc gaudio implebo." Sed Arsidas Gelanoro
18    V,      IX|   osculis strinxit, flens illa gaudio non distulit coram populo
19    V,    XIII|       dubie agnovit, exsolutis gaudio nervis se ad proximam arborem
20    V,    XIII|    afferret perplexo anheloque gaudio ostendens: "Habemus, inquit,
21    V,     XIV|      imperare."~ ~3. Novo illo gaudio refectus saepiusque ad deos
22    V,   XVIII| Miscuêre deinde lacrimas, quas gaudio esse expressas ex reliquo