Liber,  Caput

 1    I,     III|          desierunt. Necdum tamen curae secretae in illo vigilandi
 2    I,      IX| reliqueret: "Regem, inquit, diis curae esse non dubito, qui civilibus
 3    I,     XIX| propemodum tanquam alumno, omnis curae, omnis sollicitudinis affectum
 4   II,     III|        Diis, inquit, res nostras curae esse vel ideo intellexi,
 5   II,      VI|          Regni autem secundum te curae ad illam pertinent. Sciet
 6   II,     VII|         obtulisset, quia maiores curae instabant, paene vilem habuerat.
 7   II,      XV|        me detuleris. Diis & mihi curae erit ut arcana hostium scelera
 8   II,    XVII|        lucis haud multum dispari curae dedit. Quidam enim ex Assyria
 9   II,   XVIII|     Archombrotum atque Argenidem curae secretae, quam quae palam
10   II,      XX|       sunt. Purpuratis Meleandri curae fuit ut Sardiniae optimatibus
11   II,      XX| excipiunt, ipse specie utilioris curae discedit ad moenia, quasi
12  III,      II|   rapiebat. Satis sibi dolorum & curae quod in ea acie genitor
13  III,      II|       esse. Sibi tamen praeterea curae fore ut beneficium in memorem
14  III,     VII|   priusquam innoxiam animi pacem curae libassent."~ ~
15  III,      IX|      inquit, mea Selenissa. Tibi curae sit ut bene habeatur. Quod
16  III,      XX|           in peius ominari. Diis curae Sicilia erit, quorum numine
17   IV,      IX|      simplicitas annorum, longae curae aut prudentiae exsors, facile
18   IV,     XVI|          in quem debuerant belli curae recumbere: se enim ideo
19   IV,    XVII|   propemodum solos habebat? Huic curae intentus, constituit hortari
20   IV,   XVIII|         expulsae mirantur cedere curae.~ ~Ecce iacent nullo perfusae
21    V,     VII|          nos reliquit." Iuba rem curae sibi fore asseruit statimque
22    V,       X|          inquit, mihi Rex vester curae quam omnibus vobis, Proceres,