Liber,  Caput

 1    I,       X|     tempus, dum acie victor pacem civium beneficium meum facere poteram.
 2    I,   XVIII|            Non expectat mehercule civium improbitas donec ille Rex
 3   II,       V|        sociorum utique magis quam civium more auxilia praestant,
 4   II,     XII| faventibus diis anteiverit indole civium vota; sed iam quaerenda
 5   II,      XV|    publicos iudices, ut optimorum civium studiis potissimum vindicetur.
 6   II,     XIX|        causa fuit quod te malorum civium defectione premi cum fama
 7   II,     XXI|         Meleandro noluisse se tot civium morte victoriam emptam,
 8   II,    XXII|        autem dum paenitentiam tot civium qui redierant ad Regem omnemque
 9  III,      II|           Postera luce cum maxima civium parte ad castra se contulit.
10  III,     III|     imagines citabat ad gaudium.8 Civium quoque distincti ordines
11  III,      IV|   saginatur, & in bonis miserorum civium, bello quam pace delicatior,
12  III,      VI|         oppida & ex insignioribus civium multi Ibburrane & Dunalbio
13  III,      VI|    obtulêre, quibus continebantur civium vota. Addiderunt saepe contingere
14   IV,     XVI|          venturi belli periculum. Civium ut plurimum iste concursus
15   IV,   XVIII|            iniustius duriusve cum civium aliquot agetur, an post
16   IV,   XVIII|          ad publicam pacem est ne civium in se fidem Princeps immodicis
17   IV,   XVIII|           talenta centum magna ex civium aere conficerent. Illico
18   IV,     XIX|           adaquandis & ad ceteros civium usus. Ad illam tunc calones
19   IV,    XXII|        Intentior itaque cura spem civium variis terroribus miscebat.
20    V,       X|       inquit, potissimum urgeo ut civium militumque iurgia tollantur,
21    V,     XIV|         everterit. Furore malorum civium ad arma excitus sum. Ausi
22    V,      XX|      inter bella scelusque tuorum civium consumptos. Vivida aetas