Liber,  Caput

 1    I,       V| Gelanorus, sententiae incertus & astra quaecunque tunc micabat
 2    I,     XII|         Iam prope congesti super astra Typhoëa montes29~ ~Extulerat;
 3    I,     XII|      solum praebet Superis iter. Astra recumbunt~ ~Verticibus,
 4   II,    XIII|      Condat, & attonitis terreat astra sonis.~ ~Plangere scit,
 5   II,    XVII| cunctabitur, nunc in te, nunc in astra respiciet. Addet denique
 6   II,    XVII|     accipiet nisi quos nascentes astra naufragio damnaverint? Immo
 7   II,    XVII|     obtruncaret.' Num ergo eadem astra quae viatorem, dum nasceretur,
 8   II,    XVII|    scilicet orabimus ut propitia astra habeant. Dicam quod ego
 9   II,    XVII|    multarum quoque rerum praeter astra habendam rationem, in quibus
10   II,    XVII|         non satis intellegi quae astra hos infantibus affectus
11   II,    XVII|         torrentibus, quibus haec astra in animos nostros inundant.
12   II,    XVII|          erumpat impleatque quod astra mandaverint. Si dicis in
13   II,    XVII|           ut vultis) ex modo quo astra dum is nasceretur inter
14   II,    XVII|        quando pecori solem eadem astra annuerint? Immo fatendum
15   II,   XVIII|        esse ut laesus perniciosa astra fingat; non aegre superstitionibus
16  III,     VII|        defugisset; ita praeterea astra, ita oracula urgere. Sed
17  III,      XV|          quinque sub noctem ipsa astra abeunti praestitura. In
18  III,    XVII|    Spississimae tunc nubes omnia astra eripuerant. Et dimotis ille
19    V,       I|       stipant iam limite caeli~ ~Astra, vel Elysii sperant haec
20    V,      XI|        fruitur felix, & novit in astra reverti.~ ~
21    V,      XX|       Connubio. Sic & Tirynthius astra subire~ ~Non nisi bisseni
22    V,      XX|        senio exsolvet, plura mox astra exhibitura mortalibus. Nec