Liber,  Caput

 1    I,       I|          Sed ille non lapsu, non vulneribus gravis, quae duo acceperat,
 2   II,       V|       diis dabo vel meum adactis vulneribus ipsi libabunt. Haec te Meleandro
 3   II,       X|      multis quidem sed non altis vulneribus intravit. Accenditur violentius
 4  III,       I|          illi non periculis, non vulneribus tardati sola morte sistebantur,
 5  III,      II|      invenerunt, purgatis lympha vulneribus unctique aut, ut cuiusque
 6  III,     III|         adduxerant. (Sed ille ex vulneribus intra quatriduum, alter
 7  III,     III| Archombroto sciscitari satisne a vulneribus (nam levia sed pleraque
 8  III,     XIV|        ingratum esse sciunt, his vulneribus non adhibent manum. Aut
 9  III,     XVI|    reliqui erant. Nemo integer a vulneribus restabat. Nam & in fronte
10  III,     XVI|      mora, aversos praedones cum vulneribus multis invalidi fugerent,
11   IV,     XIX|         proprio periculo & paene vulneribus ponerent somnum. Ipsa enim
12   IV,     XXI|       terrore minisque plus quam vulneribus certarent, ne in Sitalcem,
13    V,       I|   annueret. Dum sic orat, sensim vulneribus coepit vinci. Iam pleraque
14    V,       I|      torum procubuit, ex omnibus vulneribus proruperat vis sanguinis)
15    V,     VII|       turbine multo aegrius quam vulneribus afflictus acciri Phorbantem
16    V,    VIII|          Poliarchus, quamquam ex vulneribus vixdum ingredi valens, non
17    V,      IX|      illum salutaveris, adhuc ex vulneribus iacentem quae hoc sceptrum
18    V,       X|      apud Hyanisbem aegrotare ex vulneribus; & ad conspectum Archombroti
19    V,      XI| incommodum accidit, quod unum ex vulneribus Poliarchi inter maiora &
20    V,      XV|   pugnasset in Sardos; iamque ex vulneribus convalescentem adventus
21    V,     XVI|          Gelanorum de victoria & vulneribus Poliarchi percunctatus est,