Liber,  Caput

 1   II,      XI|    Regina ad tanta & tam subita gaudia muliebri ingenio impatiens
 2   II,      XX|         fiducia. Saepe immatura gaudia aditum hostibus ad nocendum
 3  III,       I|  prioris noctis furiae inquieta gaudia suspenderunt, appositis
 4  III,      II|   contulit. Sed ne integra illi gaudia essent, crebra in populo
 5  III,     III|      mentes plerumque timentium gaudia sua, & calamitates amantium!
 6  III,      XI|  exceptus est, virgine per alia gaudia minus illum tunc oxosa.
 7  III,     XII|      inhorruit: quae mala, quae gaudia, illa tellus haberet? Illic
 8  III,   XXIII|        inter nullae tantarum ad gaudia rerum~ ~Huc venêre deae,
 9   IV,       V|     inquit, te sines ignorari & gaudia differes nostra?" "De hac
10   IV,      XI|     vera sciebas, quo differres gaudia mea, referebas in soporis
11   IV,   XIIII| ingentis belli victorem veriora gaudia excepissent. Neque mora
12    V,       I|         vel Elysii sperant haec gaudia Manes?~ ~Vivet & humanas
13    V,       I|  vestrisque haud debita lucis~ ~Gaudia frustrato faciles nunc ponite
14    V,       I|       Non haec non uni debentur gaudia saeclo:~ ~Ille diu florens
15    V,      II|         incerti eventus sincera gaudia esse non siverint? Si vincemus,
16    V,      II|         Odrysiis, sic nostra in gaudia pugnas,~ ~Et sancto gemitum
17    V,    XIII|   tantillis indiciis summa haec gaudia praecipi; militem decipi
18    V,   XVIII|        impetus haec invisa sibi gaudia turbandi. Ignarus quos peius
19    V,   XVIII|        iam nunc compendio tanta gaudia praecipere. Comperi Archombrotum
20    V,      XX|      timet, ne vana ferant haec gaudia venti~ ~Quae cernit, redeatque
21    V,      XX|      discrimina ordinum tanta48 gaudia meminerant.~ ~6. Diis interim