Liber,  Caput

 1    I,      IX|         in Argenide obiit pudor. Strenue revocavit abeuntem spiritum,
 2    I,      XV|        erat duodecim milium, quo strenue confecto aulam intravit,
 3   II,     III|    dicere iussit.~ ~2. Et ille: "Strenue, inquit, agendum est, ô
 4   II,   XVIII|         pauciores potuissent, et strenue ille aderat conatumque circuire
 5  III,       I|   criminum a spe veniae exclusis strenue aut mori aut vincere placebat.~ ~
 6  III,       I|         poterat, cum Radirobanes strenue ad illam periculi partem
 7  III,       X|     efflante trunco pertingeret. Strenue deinde hunc clypeo pulsatum,
 8  III,      XV|          tamdiu te victuram. Ego strenue adero nisi mors interim
 9  III,   XVIII|  admoniti quid Regi contigisset, strenue adfuerunt, quibus ad quaestionem
10  III,     XXV|      magnitudine periculi, adero strenue, indiciumque & terrores
11   IV,     III|        sustinebat dicere patri & strenue cogitabat defendere. Ceterum
12   IV,       X|          eximere." Tum Gobryas: "Strenue factum a nobis & tunc omnia
13   IV,     XVI| Mauritaniam Radirobani traderet, strenue adfuturos cum exercitu Sardos
14   IV,    XVII|       volo. Oportet praeterea ut strenue redeas. Primo mane abibis
15   IV,     XIX|        confessus & aut moriturus strenue, aut salutem in praemium
16   IV,      XX|        usum oculorum eripuisset, strenue speculatus est quo itinere
17   IV,     XXI|       quam in tua mirabitur. Age strenue & brevissimi fati cursu
18    V,    VIII|   diligentiam aestimans, qui tam strenue Arsidam exemisset praedonibus;
19    V,    VIII|     fortuna expectavit auxilium. Strenue ego adero & vel morte vel
20    V,      IX|      adventare significaret, mox strenue secutus, iam erat in litore.