Liber,  Caput

 1    I,    XVII|     spiritus defecisset, ipse iam pedes, specum in proximo nactus,
 2    I,     XIX|         lente in equo praeeuntem. Pedes erat, vilis amictus, & scipione
 3    I,      XX|       specie Erichthonius erat ad pedes, spiris extremam hastam
 4    I,      XX|           coronam ad armati signi pedes suppliciter collocabat.
 5    I,      XX| pulsaretur. Sic admissi ad illius pedes prolabebantur abibantque
 6    I,      XX|        hominem ratus ad Argenidis pedes ignara rusticitate consistere,
 7    I,      XX|          stratus Rex ad Lycogenis pedes erat? Quod procubuerat tanquam
 8   II,      II|          eum vehebat, se in lacum pedes misit. Ad vicinum deinde
 9   II,      XI| admoverant. Ubi is labor duodecim pedes in altum excreverat, semitam
10   II,    XXII|      lacerti? Quid metarum instar pedes? Signum probe effictum,
11  III,       I|          fallebat subinde militum pedes, neque certos ictus esse
12  III,       I|     deinde quassatum ad Meleandri pedes proiiciens: "En, inquit,
13  III,       V|           non modo quibus artifex pedes & manus indulserat sed &
14  III,      XI|             Heu! vestros prensura pedes. Iuvat aethere toto~ ~Nunc
15  III,    XVII|  maximeque duo cadavera quae ante pedes iacebant, non contemnendae
16  III,   XXIII|        illos iussit. Illi fidibus pedes regentibus parebant. Manus
17   IV,     III|  conscientiae labe accidensque ad pedes Meleandri: "Summa, inquit,
18   IV,       V|         veneraretur, ad Meleandri pedes se abiecit tenuitque reluctantis
19   IV,    VIII|     dederat ipsa mater, forte cum pedes in agro spatiaretur, subito
20    V,       X|          demiserat ad repugnantis pedes, crebroque suspirio natans20