Liber,  Caput

 1    I,      II|          peius. Et hinc optimo Regi malorum omnium causa: invidia praecipue &
 2    I,     XII|             quo illum a praesentium malorum sensu averteret, nonnihil
 3    I,      XX|            tu, praestantissimo viro malorum omnium causa? Quid vidisti?
 4   II,      IV|           pavor. Vates sibi quisque malorum~ ~Et clades & tela videt,
 5   II,     XIV|       aetatis sive quia frequentior malorum conspectus in regia indignantem
 6   II,     XIV|         Utilitas autem eximia artes malorum excutere & in eas armare
 7   II,     XIX|          cogendi causa fuit quod te malorum civium defectione premi
 8  III,      IV|   securitatem amas, longe alii sunt malorum fontes quos obstruas."~ ~
 9  III,      IV|             Meleander tot recentium malorum cruda imagine sollicitus
10  III,      VI|         saepe contingere ut vexatus malorum hominum iniuriis populus
11  III,    XIII|           Arsida scivit, oblita tot malorum nec aestimato utriusque
12  III,    XXII|            Ita haec pestis non modo malorum est rea, quae infert, sed
13  III,    XXIV| exaudiebantur in litore, & in trium malorum verticibus ex versicolore
14   IV,       V|          legendo. Quid cessamus tot malorum fontem obstruere? Mihi quidem
15   IV,   XVIII|   Victoremque suum perflant, secura malorum~ ~Fortunaeque cohors. O
16    V,       I|             parentis referebat. Tot malorum praesagia, cum praeterea
17    V,      IV|      meretur odio meo oppetere, tot malorum mihi auctor ac virgini,
18    V,       X|            quibus in terris in haec malorum semina vos antea fata iunxerunt?
19    V,     XIV|           fortuna everterit. Furore malorum civium ad arma excitus sum.
20    V,     XIV|           ante & omen & initium tot malorum, dum Gallos qui Rhodanum